Er doet een hele rij muzikale beroemdheden mee op Olympia, het nieuwe album van Bryan Ferry. Wat denk je van Nile Rodgers, Flea, Dave Stewart en David Gilmour?! Mijn oren spitsen zich echter pas bij de naam van Brian Eno. Dat is de man met wie Ferry de twee mooiste albums uit zijn carrière opnam, namelijk de eerste twee van Roxy Music. Na Eno’s vertrek waren er nog wel goede platen, maar langzaam zakte het weg naar wat ik bijna muzak zou willen noemen. Het onderscheid tussen de solo-albums van Ferry en Roxy Music verdween ook langzaam, maar nu had ik weer hoop op revanche. De rol van Eno is echter beperkt en helaas niet indrukwekkend. Eigenlijk had ik het wel kunnen weten: Bryan Ferry en vrouwen, ze horen bij elkaar. Als je echter weet dat op de hoes van dit album niemand minder dan Kate Moss staat afgebeeld, dan is dit is een album waar de platenmaatschappij per sé mee moet scoren en daar past geen dwars en arty-album bij. Er staan zeker prachtige tracks op, zoals het Talking Heads-achtige “You Can Dance” en “Shameless” dat hij samen met Groove Armade schreef. Olympia is dan ook een album waarbij ik qua geluid écht sta te genieten van mijn hifi-stereo-set. Toch is het dus helaas niet allemaal hallelujah, want vooral de covers van Tim Buckley (“Song To The Siren”) en Traffic (“No Face, No Name, No Number”) schitteren door overbodigheid.
mij=Virgin / EMI
4 reacties