Hoeveel bands weten acht platen lang hun stijl intact te houden en toch elke keer kwaliteit te leveren? Calexico lukt het. Hoewel het ontegenzeglijk bewijst hoeveel Joey Burns en John Convertino van hun mengeling van Americana en Mexicaanse muziek houden, het zorgt er ook voor dat de aandacht nog weleens wil verslappen. Hun vorige album, het live met orkest opgenomen Spiritoso, was wellicht een poging om iets anders te proberen. Een voorzichtige poging, want deze plaat bleek lastig te verkrijgen: het was een cadeautje bij de eerste oplage van Algiers, daarna een Record Store Day-uitgave. Voor Edge of the Sun worden voorzichtig wat stapjes in een nieuwe richting gezet. Aan de ene kant wordt het allemaal wat meer pop (opener “Falling from the Sun”, “Bullets & Rocks”), aan de andere kant wordt er hulp gezocht bij zangeressen uit Spanje, Guatemala en Mexico. Daarnaast hielp op vrijwel elk nummer een gastmuzikant: van Ben Bridwell (Band Of Horses), via Sam Bean (Iron & Wine) tot Neko Case. Ook is er voorzichtig met elektronica geëxperimenteerd (“Cumbia de Donde”). Edge of the Sun zal niet de grote, verrassende carrièrewending zijn, maar is een lekker wegluisterende plaat die bewijst dat Calexico nog steeds koning van hun niche is.
mij=City Slang / Konkurrent