Nu het eind van het jaar in zicht komt wordt het weer tijd voor de zogenaamde jaarlijstjes. En dus ben ik op het moment veel albums die uitgekomen zijn in 2008 opnieuw aan het draaien en aan het herwaarderen. Ook probeer ik de gemiste albums – maar een mens kan niet alles horen – nog even mee te pikken. Ondertussen tikt de tijd gewoon door en blijven de nieuwe releases binnenstromen, bijvoorbeeld het debuut van Captain, My Captain met de gelijknamige titel. Het project is opgezet door de Nederlanders Michèle van Trigt (zang) en Gerrie Spaansen (basgitaar, sequencer en akoestische drums) en op dit album wordt het duo versterkt met een gitarist en drummer. Wat meteen opvalt is de prachtige stem van van Trigt die mij meteen aan die van Beth Gibbons doen denken. Neem hierbij de wat lome licht triphoppende muziek en de vergelijking met Portishead is onvermijdelijk. En laat deze band nou net dit jaar een album hebben uitgebracht dat ik nog wil beluisteren. Als het Captain, My Captain-album echter uit de Portishead-koker kwam dan was de conclusie dat het geluid meer richting de semi-akoestische indierock was gegaan en dat het een fijn album is geworden, maar niet meer zo verrassend als het debuut. Ik zou echter willen dat Portishead nooit had bestaan en dat hun derde worp dit jaar niet uit was gekomen. Dan was ik erg trots geweest op dit product van eigen bodem.
mij=Eigen Beheer
Ik BEN erg trots op dit product van eigen bodem!