Caribou – Our Love

Oh man, oh man. Oktober begint grijs en mistig, maar deze herfst zit vol instant-lievelingsplaten waar het nieuwe releases in elektronicaland betreft. “I’d be lost without you” klinkt het in Rusties “Lost”, en Caribou benoemt het nog beter in het onder menige dj favoriete “Can’t do without you”. In de (korte) albumversie komen pas na ruim na twee minuten de synthesizerlaagjes waar alles om draait erbij. Briljant! Gewaagd! En stiekem ook een popcliché natuurlijk, maar toch. Ook het ten hemel stijgende slot van “Silver” (met verslavende ‘hear it’-sample) is van een verbazingwekkende schoonheid, alsof Dan Snaith (de echte naam van Caribou) de hits uit zijn mouw schudt. Nog zo’n truc uit het grote popboek: bijna valse melodielijntjes. De smachtballad “Second Chance” is vermoedelijk geschreven voor notenbalken die zo krom zijn als een hoepel, maar wat klinkt dit lekker! “Your Love Will Set You Free” is net zo minimalistisch en funky als Superpitcher in zijn beste dagen. Voor “Mars” geldt dat ook, maar daarbij kan ik geen betere referentie verzinnen dan Caribou zelf (of Daphni, wat je wil). Heel Our Love zit (net als zijn vorige platen) vol met slimme geluidjes die in je hoofd blijven hangen en vol met ontsporingen die de plaat als geheel spannend maken. Het titelnummer had een Dave Clarke-technostamper kunnen zijn, maar Caribou kleedt het veel warmer aan. Als er één album dit jaar bewijst dat je nog steeds geen lage tonen nodig hebt om toch gave abstracte dansbare dance te maken, dan is het Caribou.

mij=City Slang