Zo, The Flower Kings en Pain of Salvation, de twee grote hedendaagse symfo-namen uit Zweden, kunnen wat mij betreft mogen wat mij betreft wel een beetje gaan inschikken. Dan kan er mooi een derde grote naam aan het rijtje toegevoegd worden: Carptree. Het zal wel weer de wens zijn die de vader is van de gedachte, maar deze tweemans formatie bestaande uit Niclas Flinck en Carl Westholm solliciteert met de derde cd Man Made Machine toch tamelijk serieus naar een plek naast de voornoemde bands. Waar recent een band als Pineapple Thief lonkte naar een plaatsje ergens tussen namen als Radiohead en Muse, moet Carptree daar niet echt veel van hebben. Gewoon lekker old school symfo in een nieuw jasje. Mijmeringen over Genesis, Pink Floyd, Marillion en IQ, die krijg ik van Man Made Machine. En geen nare. Dat komt ook doordat ze niet verzanden in ellenlange solo’s of tot vervelends toe uitgesponnen instrumentale passages, die blijven me gelukkig bespaard. Door de nummers grotendeels binnen de zes minuten te houden lukt het de twee ook om continu te boeien. Met dank ook aan de warme, een tikkie prikkelende stem van Flinck die ergens tussen Fish en Peter Gabriel in ligt. Dat scheelt allicht. Bovendien heeft Carl Westholm met het No Future Orchestra – eigenlijk gewoon allemaal individuele muzikanten, die hij om beurten meenam de studio in, vandaar ook No Future Orchestra – een solide basis gelegd waarop het aangenaam vertoeven is als zanger. Als ik niet beter wist zou gewoon denken dat hier een (h)echte band speelt.
mij=Inside Out / Suburban
Ben het bijna helemaal met je eens, echter dit is voor mijzelf misschien wel de plaat van 2005 !
Ijzersterke overgangen, prachtig pianospel, mellotron-kriebels (zorgen voor kippevel), bijzondere composities en zang, afijn ik kwam er na een paar maal luisteren pas achter wat de plaat nu echt voorstelde….pffff het is niet in woorden te zeggen: je moet gewoon luisteren en genieten en de muziek over je laten heenkomen !
WERELDPLAAT !!!! 10,5 uit 10 !