De EP 6 is het eerste tastbare resultaat dat de platendeal, die het Utrechtse Carrera onlangs binnensleepte, oplevert. Na een gedegen reputatie te hebben opgebouwd binnen het clubcircuit is de tijd aangebroken om het nu ook waar te maken op schijf. En dat is nog helemaal niet zo gemakkelijk. Het uiterlijke vertoon mag er zijn – de EP is stijlvol vormgegeven in een zeer professioneel digipack – en het is duidelijk dat Rumble Records geen half werk heeft willen leveren. Helaas heeft Carrera te kampen met een euvel dat niet onbekend is binnen het genre. De bloed-zweet-en-tranen-rawk spettert er dan misschien op het podium vanaf, op cd komt het allemaal een beetje gemaakt over. De productie is iets te dof, de zanglijnen zijn veel te behouden ingezongen en het songmateriaal lijkt eerder gemaakt voor het bouwen van een feestje in de zaal dan een rustige luisterbeurt op koptelefoon of vanaf de bank. Eigenlijk is dit een verschijnsel waar die andere Nederlandse bandjes – The Shavers, The Apers – ook nogal last van hebben. Het komt simpelweg niet óver. Er bekruipt mij steeds het gevoel dat men met de rem erop speelt, alsof de buren geklaagd hebben over geluidsoverlast. Of dit nu te maken heeft met een te krap budget, of dat het een bewuste keuze is, is mij niet duidelijk maar ik weet wel dat hierdoor toch vooral de indruk wordt gewekt van een luxueuze demo in plaats van een volwaardige release.
mij=Rumble Records
Het is kennelijk moeilijk een dampende live show op schijf vast te leggen. Er zijn echter ook in Nederland producers die dit wel kunnen. Ik weet alleen hun prijskaartje niet. 😉