Max en Igor, het blijft een Braziliaans Kaïn en Abel-verhaal. De Cavalera-broertjes maken ruzie, al dan niet door toedoen van Max’ vrouw Gloria, leggen eens wat ruzies bij en stoten elkaar vervolgens weer af. De verstokte metalhead wil maar één ding: zo snel mogelijk de koppen bij elkaar om ‘n Arise deel 2, deel 3 en deel 4 te maken. Liefst als Sepultura in de ouderwetse bezetting. Als Soulfly haalde Max zijn gram, Met Derrick Green sloeg Sepultura uiteindelijk terug. En, Igor? Die stond erbij en keek ernaar. Toen in 2008 Cavalera Conspiracy het levenslicht zag, kregen de broers lovende recensies toebedeeld waarbij de feitelijke boodschap meer een aanmoediging was om door te pakken met ‘t oude Sepultura. Om wat voor reden dan ook deden de broers Cavalera dat niet. Nee, na Inflikted, dat meer op Sepultura’s Chaos A.D. leek, poepten ze er gewoon een nieuw album uit, genaamd Blunt Force Trauma. Hebben de heren flinke slagen gemaakt? Nee. Deze CD klinkt alsof de leftovers van Inflikted zijn aangevuld met te snel in elkaar gedraaide repetitie-ideetjes. Da’s een doodzonde, nu ook Soulfly’s Marc Rizzo deel uitmaakt van Cavalera Conspiracy. Als de broers Cavalera samenkomen mag je ongegeneerde thrashmetal verwachten. Max kan het echter niet laten om zijn voorliefde voor industrial (Nailbomb), hard- en hatecore te ventileren. Roger Miret van Agnostic Front mag dan even meebrullen in “Lynch Mob”, maar het wil maar niet beklijven. Cavalera Conspiracy opent hoopvol met vet riff- en drumgeweld op “Warlord” en “Torture”. Hoewel de laatstgenoemde song net zoveel verfrissende Slayer-elementen als cliché-Kreator en -Vader structuurtjes bevat. “Target” en “Thrasher” kunnen er nog net mee door. En dan wordt het worstelen door een hoop onzin heen naar het laatste nummer dat tevens de titel van deze plaat is. In weinig woorden gezegd; de broers Cavalera kunnen mij geen auditieve aanslag meer leveren. Ik zie de tomeloze woede niet meer terug, laat staan de hypernerveuze drumsalvo’s en gierende gitaarpartijen. Wat ik wel hoor is een mediator-gesprek waarbij telkens weer oude koeien uit de sloot gehaald worden, maar ondertussen de hoogte van de hypotheek de allerbelangrijkste gesprekstof is. Metal is blijkbaar voor de heren een ingeblikt vormpje geworden, geen noodzakelijke uitlaatklep voor hun bestaan. Waar zijn Andreas Kisser en Paulo Jr. als je ze nodig hebt?
mij=Roadrunner / CNR
4 reacties