Celldweller – Wish Upon A Blackstar

Je hebt zat muzikanten die uit een rockband komen en dan solo puur elektronisch gaan (neem Skrillex, neem Thom Yorke). De Amerikaanse multi-instrumentalist Klay Scott alias Klayton doet hetzelfde, maar is al wel even wat langer bezig: die had zijn eerste band al gevormd rond 1988 (oh wacht, Thom wint). Sinds 1999 is hij in zijn eentje de hele gitaarband Celldweller en sinds 2004 werkt hij al aan de plaat die deze maand eindelijk verscheen: Wish Upon A Blackstar. Het was een monsterproject (onwillekeurig moet je toch telkens aan Chinese Democracy denken), maar doordat hij bij de liedjes zelf begonnen is en elke paar jaar wat losse tracks uitbracht, is het zowaar toch een coherent album geworden. Nu Pendulum uiteen is en Linkin Park de elektronische kant op gaat, zullen liefhebbers van beide bands smullen van Celldweller; de drum'n'bass-beats en de meezingbaarheid doet namelijk direct aan die twee denken en Klayton gaat te extreme powernoise of industrial keurig uit de weg. Het gave eraan is dat het een ontzettende muzieknerdplaat is. Zo van 'ha, ik heb hier veel knopjes dus ik zal ze gebruiken ook!' Wish Upon A Blackstar barst van de productie-ideeën en vooral filters. Hypermodern moest het klinken en single “Unshakeable” is zo'n typisch voorbeeld van een The Glitch Mob-achtig nummer waarin dubstep en metal prima samengaan. Of neem die machtige gitaarlijn in “Louder Than Words”! Maar vocoderfilters in een rocknummer, kan dat eigenlijk ook? In “I Can't Wait” wel. En al die begeleidende vioolorkesten die iedereen en z'n grootje tegenwoordig maar uit de voorgeprogrammeerde sample-bibliotheek tovert, hoe klinkt het eigenlijk als je die door een flangerfilter trekt? Nou, van de sounds in “Birthright” sta je nog aardig versteld. Ballad “Against The Tide” wordt filmisch aangekleed, alsof Within Temptation ter plekke uit zijn jurk scheurt. Amerika heeft de afgelopen jaren de elektronicamuziek ontdekt, zoveel is duidelijk, en als je in je eentje al een uitstekende crossoverplaat als deze kunt maken, dan kan er nog wel eens JRock-achtige totaalgekte van over de Atlantische Oceaan gaan komen.