Voor wie denkt dat onder de noemer exotica vooral saai kabbelende achtergrondmuzak voor space age bachelor pads gemaakt werd, moet eens luisteren naar Chaino. Geen Les Baxter– of Martin Denny-achtige, met uitgebreide orkesten opgeleukte wereldmuziek uit Oceanië, Azië of Hawaii, maar the real thing: tribale ritmes uit diep-donker Afrika. Virtuoos op bongo’s gespeeld door Leon Johnson aka Chaino, wiens levensverhaal net zo triest verlopen is als dat van vele rock- en blueshelden uit zijn tijd. De originele platenmaatschappij wist wel wat ze deed om in the cashen op de heersende mode en het heersende beeld over muziek uit Afrika: Verve bracht dit album uit onder de naam Jungle Mating Rhythms. Eye of the Spectre geldt als een van de beste albums uit zijn genre: bizarre Afrikaanse ritmes, afgewisseld door hitsige kreten, gekreun en rauwe uitroepen.
Kava Kon maakt een soort 21ste eeuwse tegenhanger van de door de legendes van Kon-Tiki gefascineerde exotica en mixt triphop met deze jaren-vijftig-zitkuilmuziek. Het had gemakkelijk een soort edelkitsch op kunnen leveren (en het balanceert soms gevaarlijk op die rand), maar Tiki for the Atomic Age is wonderwel geslaagd. De donkere elektronische klanken en zuigende beats gecombineerd met lome cocktail-jazz klinken op de beste momenten (“The Atomic Clock”, “Turkish Honey”, “The Exotic Traveler”) onverwacht spannend en fris. Ondanks of misschien juist dankzij het constant botsen van moderne digitale en fijne ouderwetse geluiden. Goeie kans dat al die warm klinkende analoge instrumenten ook gewoon uit een laptop komen, overigens. Want Kava Kon is slechts een duo en geen volledig orkest.
mij=Dionysus Records / Clearspot