Channel Zero

In Nederland is vijftien jaar geleden de hype rondom het Belgische Channel Zero slechts bij de fervente metalfans blijven hangen. Wij Nederlanders keken liever naar de verrichtingen van Pestilence in met name Zuid-Amerika en van het immer brute Gorefest. Haal bijvoorbeeld The Eindhoven Insanity nog maar eens uit je platenkast. Channel Zero kennen we van de bescheiden hit “Black Fuel” dat aansluiting zocht bij de hardere crossovermetal van Biohazard en Bodycount.
Wat wij in Nederland nog steeds niet begrijpen is hoe snel een band zes keer achter elkaar in een uitverkochte Ancienne Belgique te Brussel kan staan, na dertien jaar afwezigheid. Wat is de buzz die wij niet begrijpen en Belgen wel?

mij=Interview: Rene. Foto's: Tim
Zenderkeuze
Enfin, dat zit zo, door het nummer “She Watch Channel Zero” van Public Enemy kwam ene Franky op het idee voor een geschikte band. Al met de tweede cd werd de band behoorlijk vertroeteld door collega-muzikanten van wereldniveau. Vinnie Paul van Pantera mixte de plaat af en de Belgische mennekes gingen maar al te graag op tour met de grootste namen. Dat nam alleen maar toe. Grootheden uit de punk, hardcore, metal, rock en crossover droegen hun steentjes bij. Zo wil het dat Channel Zero met een redelijk briljante marketingcampagne van poplabel Play It Again Sam in de Benelux 60.000 platen wist te verkopen. De laatste oldskool-marketingstrategie in het pre-internettijdperk.
Vergeet ook niet dat alternatieve muziek in België beperkt bleef tot Arno Hintjes, Raymond van ’t Groenewoud, de Radio’s, Front 242, Channel Zero, Neon Judgement, Vaya Con Dios en Technotronic. Dan is voor een beetje Belg de keuze al snel gemaakt.
Toen Facebook groter en groter werd (Belgen waren de ‘early adaptors’ van Europa), kwam al snel de roep naar voren voor een reünie van de landelijke metaltrots.
Aldus geschiedde. Eén enkel optreden werden er tenslotte zes in Ancienne Belgique, Werchter volgde, een headliner-vervanging op Graspop en nu is Fortarock Nederland aan de beurt, met een nieuw wapenfeit; een cd bij het Hollandse Roadrunner. Voor de verandering ondervraag ik niet zanger Franky De Smet Van Damme maar de jarige Mikey Doling, Amerikaan en de vervanger voor oprichter-songschrijver en -gitarist Xavier Carion.
Kanaalafstemming
,,Toen de band in 1997 opbrak gingen de muzikanten ieder hun eigen weg. Xavier zat op een duidelijk ander muzikaal spoor dan de rest van de band. Hij wilde niet terugkomen voor de reünie, omdat hij gehoorproblemen had, omdat hij zich wilde richten op producerswerk en omdat hij inmiddels zijn eigen band had: Master Of Waha en Sons Of Jonathas of onder eigen naam songs uitbrengt die als Karma To Burn klinken.
De rest wilde toch weer optreden. Het zijn rockbeesten die willen spelen en touren. Voor de shows in AB belden ze mij omdat ik Franky inmiddels ook alweer een aardige tijd ken en als gitarist bij Soulfly wat credits heb opgebouwd, blijkbaar. De reden voor mij om in te stappen is simpel. Ik ben fan van het eerste uur. Echt, ik vind het werk van Channel Zero oprecht fantastisch, plus het zijn verschrikkelijk aardige jongens die nergens moeilijk over doen. Ik stapte dus niet in een band maar in een hechte vriendenclub.”

Ik heb gelezen dat indirect de aswolk in IJsland de oorzaak is geweest van Channel Zero’s nieuwe plaat?
,,Tijdens het pre-production-werk voor Feed ‘Em With A Brick kwam Franky bij me in Los Angeles. Door de aswolk heeft het vliegverkeer een maand lang stilgelegen. We hebben het nuttige maar met het aangename verenigd en daar de songs zoals “Angels Blood” geschreven.”
Zenderverdeling
Als je terugkijkt naar het verleden van de band en je ziet de muzikale ontwikkelingen tot en met nu, dan vind ik het heel typisch dat Beavis & Butthead terugkomen op de buis, dat White Zombie wellicht weer bij elkaar komt en dat Channel Zero opeens op het Roadrunner-label de nieuwe plaat Feed ‘Em With A Brick uitbrengt. Wat zegt dat over de ontwikkeling van de metal?
,,Helemaal niets. Als de vraag groter is of blijft dan het aanbod, dan moet je als band in elke behoefte blijven voorzien. Zo lang we armen, benen en een hartslag hebben, spelen we en voorzien we in een behoefte.
Ik speel niet om vernieuwend of vooruitstrevend bezig te zijn. Ik speel om mensen te vermaken. Metal is geen ontwikkeling ‘an sich’. Het is een voortdurend proces van genres en stijlen die op elkaar inspelen en continue ge-‘finetuned’ worden. Black Sabbath speelde in de jaren zeventig de heftigste riffs aller tijden. Tot op de dag van vandaag. Metal heeft gemakkelijk de tand des tijds doorstaan. Het is een behoorlijk constant genre gebleken. Verder denk ik er niet teveel over na. Er zullen in heel wat genres nog steeds heel goede platen gemaakt worden, en ook die zullen anno nu gretig aftrek vinden. Metal zit niet in een ontwikkelingsfase, het is consistente goede kunst.”
Waarin verschillen jouw persoonlijke bijdragen van die van Xavier?
Ik wil niet arrogant overkomen, maar ik zie niet zoveel verschillen. Althans niet op het totaalgeluid van Channel Zero. Er was een andere gitarist, nu heeft Channel Zero mij. We hebben ieder onze eigen aanpak en bijdragen. We zijn weer met zijn vieren en vinden het leuk om met elkaar om te gaan. Mijn grootste bijdrage is dat ik het vierde bandlid ben.
Kun je overzien op welk vlak metal zich op dit moment begeeft?
,,Het verandert. We zitten op het einde van die rare emo-rage met jochies met zwarte haartjes, eyeliners en slim fit-shirts. We gaan op veel fronten weer terug naar de mannelijke agressieve boerenmetal met lange haren, jeans en spijkerjacks. Niks geen kinderlijk tienergeneuzel meer en liefdesverdriet van emo-pubers. Channel Zero is slechts een club van vier mensen die erg gepassioneerd zijn in het maken van rock-‘n-roll en simpele muzikale vormen. We zijn er voor metal als kunstvorm en daar hebben we ongelofelijk veel plezier in. En, dat ik daarbij als Amerikaan wat Belgische biercultuur overneem, moet je mij niet kwalijk nemen.”
Waar bestond Logan Maders (ex-Machine Head, René) bijdrage als producer precies uit?
,,Hij zorgde ervoor dat we voortdurend compleet georganiseerd te werk gingen in de studio. We hadden allerhande beetjes, flarden en ideetjes die hij keurig rangschikte en voor ons telkens weer op een rij zette. Hij heeft ons getemd en gedresseerd.”
Zendercoördinator
En nu, wat is het belangrijkste doel van Channel Zero, behalve wereldheerschappij?
,,Niks geen wereldheerschappij. Ons eerste doel hebben we al bereikt. Dat was om onze fans meer dan tevreden te stellen. Ze zijn oldskool-gericht en accepteren het geluid van onze nieuwe plaat. En, dat zullen we de komende jaren steeds weer blijven doen. Wereldheerschappij is overdreven, maar het is wel een stille wens als we beetje bij beetje verder geraken. Langzaam aan zie ik nu een buzz in Amerika ontstaan, wat voor mij persoonlijk best prettig is.”