U zou mij vast geloven als ik zeg dat ik twee jaar geleden aangenaam verrast werd door het debuut van de bluegrassers van Chatham County Line. Sindsdien kijk ik uit naar de mogelijkheid om ze live hun banjo, viool gitaar, pedal steel, mandoline en contrabas te zien geselen en zit ik zo langzamerhand vol smart zat te wachten op hun tweede album. Maar als ik dat zeg, dan lieg ik. De waardering voor country en aanverwanten is bij mij iets van de afgelopen tijd. Ik ben niet de enige die er ‘last’ van heeft. Om me heen hoor ik het meer. Ik vrees dat het iets met leeftijd te maken heeft. Iets met dertig plus. Die waardering is overigens iets wat erbij komt, ik schrap er geen ander deel van mijn muzieksmaak voor. Het is een verrijking van mijn dagelijkse muziekmenu. Chatham County Line hoort wat mij betreft tot de gerechten die zo de kaart van een driesterren countryrestaurant op kan. Hun tweede album Route 23 loopt over van de prachtige, diep in de bluegrass gewortelde liedjes. Hierin bezingt zanger/songschrijver Dave Wilson onder andere zijn betreurde vader die dacht dat de aanleg van een nieuwe snelweg hem geen klanten zou kosten (‘Good folks return to the places they know’) en onbereikbare liefdes (‘You’re in the arms of another, I’m in the arms of the law’). Hij en zijn kompanen Greg Readling, John Teer, Chandler Holt bespelen hun rootsinstrumenten zonder dat er ook maar een slag op een trom klinkt. Bovendien is hun harmonieuze samenzang schitterend. Als dan in twee nummers ook nog de engelachtige stem van ex-Whiskeytowner Caitlin Cary voorbij komt wordt het er zeker niet slechter van. Integendeel.
mij=Yep Roc / Sonic
Ik heb ze gistermiddag in Stonevalley in Lievelde (in de Achterhoek) gezien, en was onder de indruk van de muzikale capaciteiten van deze 4 heren.
Een aanrader om te gaan zien als je van banjo, viool, mandoline, upright bass en acoustische gitaar in de bluegrass houd.