Onderweg, met de shuffelende iPod aan, was ik even verbaasd. ‘Steely Dan, heb ik dat erop staan? Hé wacht, dit ís niet eens Steely Dan!’ Dat klopte, het was Chicago. Chicago staat bekend als ‘de rockband met blazers’. In thuisland de Verenigde Staten, tenminste. Daar noemen ze iets al snel rock als er een paar riffs opstaan. Voor Nederlandse oren zou ik het eerder omschrijven als jazzpop met blazers, vandaar ook die associatie met Steely Dan. Negen bandleden, waarvan vier bandleden er al sinds de start in 1967 bij zijn (en nee, de bekendste, zanger Peter Cetera, is er al jaren niet meer bij). Maar liefst zeven van die bandleden hebben meegeschreven aan de songs. Het is makkelijk te verteren pop, met behalve de blazers ook veel lagen vocalen. Op momenten klinkt Chicago zelfs als Earth, Wind & Fire: schetterende blazers en meer dan gladde, hoge koortjes. Op “Watching All The Colors” word je zelfs getrakteerd op dwarsfluit! Nee, een rockplaat is dit zeker niet. Dat hoeft natuurlijk niet in de weg te staan van het genieten van een knap gemaakte plaat. Wat gaandeweg echter opvalt is dat het wel erg netjes binnen de lijntjes is gekleurd. Makkelijk meezingbaar refreintje, koortjes, vette blazers, een drumbeat op het randje van kitsch en hop, er is weer een nummer af. Dat is vier nummers lang leuk, en dan gaat het me steeds meer tegenstaan. Pas de op een na laatste track, “Naked In The Garden Of Allah” levert iets op dat enigszins verrast, maar dat is veel te laat en veel te weinig. Na de elfde en laatste track ben ik vooral blij dat het afgelopen is. Knap gemaakt, maar volkomen fantasieloos.
mij=Frontiers/Rough Trade
@Prikkie: Ben je aan het goochelen met de uploads van jouw bijdragen? Ik zou toch zweren dat ik net op dit plekkie een recensie las van de laatste CD van Weird Al Yankovic? Of is er door de Opperdespoot ingegrepen? Oftewel is hier censuur toegepast? Dat goldt toch alleen voor de “man wiens naam niet op Fileunder mag worden genoemd?
[OT] @Prikkie: Weet het al. Was ff het spoor bijster. 🙂
Duidelijk. 😉 Neemt niet weg dat ik het geen straf zou vinden om de nieuwe Weird Al Yankovic te bespreken. De man en zijn band zijn veel meer dan een parodie-act. De plaat is bovendien ongetwijfeld veel beter dan deze van Chicago…
@Prikkie: Ik zette mezelf op het verkeerde been doorjouw commentaar op de oude CD van WAY. Laat nu uitgerekend de clip van Word Crimes net te sprake komen op het BMW GS-forum. 🙂
En nee, dit is daar niet de algemene muzieksmaak.
Wat Chicago betreft, mis ik die goeie ouwe nummers als 25 or 6 to 4. Ik krijg bijkans uitslag van If you leave me now.
@Prikkie: Ben je aan het goochelen met de uploads van jouw bijdragen? Ik zou toch zweren dat ik net op dit plekkie een recensie las van de laatste CD van Weird Al Yankovic? Of is er door de Opperdespoot ingegrepen? Oftewel is hier censuur toegepast? Dat goldt toch alleen voor de “man wiens naam niet op Fileunder mag worden genoemd?
[OT] @Prikkie: Weet het al. Was ff het spoor bijster. 🙂
Duidelijk. 😉 Neemt niet weg dat ik het geen straf zou vinden om de nieuwe Weird Al Yankovic te bespreken. De man en zijn band zijn veel meer dan een parodie-act. De plaat is bovendien ongetwijfeld veel beter dan deze van Chicago…
@Prikkie: Ik zette mezelf op het verkeerde been doorjouw commentaar op de oude CD van WAY. Laat nu uitgerekend de clip van Word Crimes net te sprake komen op het BMW GS-forum. 🙂
En nee, dit is daar niet de algemene muzieksmaak.
Wat Chicago betreft, mis ik die goeie ouwe nummers als 25 or 6 to 4. Ik krijg bijkans uitslag van If you leave me now.
Ach, laten we het er maar op houden dat je als je 36 studio-albums maakt ook wel eens een minder album aflevert. 😉