Christopher Sky had ons nog gewaarschuwd. Weinig is wat het lijkt op dit album van Christopher Sky. Vermoedelijk doelt hij met de titel op de sound van zijn producties. Deze houden steevast het midden tussen akoestisch en elektronisch. Misschien dat zijn elektronische muziek akoestisch bedacht is. Of zit het anders, wordt zijn popmuziek met elektronische hulpmiddelen ‘nagemaakt’? Hoe het ook zij, Sky laat heel wat Reichiaanse patronen opklinken, vaak gespeeld op xylofoons. Of zijn dat toch echt synthesizers? Goed, het punt moge inmiddels glas(s)helder zijn, Sky maakt organische dansmuziek. En hij doet dat met degelijke klasse. De liedjes lenen de build-ups uit de postrock, en barsten langzaam uit hun voegen. Vaak doet dat denken aan een andere schaduwartiest, Ulrich Schnauss. Soms is Sky nog net wat meer indie, en neigt het naar de klingelende grooves van Tortoise. Het beste liedje heeft de (mij) nietszeggende titel “CZ97”. Toeval of niet, het klinkt als een andere mysteriemeester, Aphex Twin. Tijdens het fantastische intro zouden Alberto Balsalm (en Richard D. James) tevreden mee kunnen knikken. Daarna slaat Christopher Sky toch maar braaf linksaf richting gemakkelijk en welluidend. Dat zou je eigenlijk ook gewoon rechtdoor kunnen noemen. Zo bezien is het allemaal niet zo moeilijk.
Aagoo
File: Christopher Sky – What It Is, It Isn’t
File Under: Idiofoon
File Music: Bandcamp