Weerzin all over. Dat riep deze cd bij me op. En dat komt puur door de meest onsmakelijke hoes die ik dit jaar gezien heb. Ik kon me er lang niet toe zetten om hier ook maar enige aandacht aan te besteden. Maar eerlijk is eerlijk, de nieuwsgierigheid won het van de tegenzin, ik was uiteindelijk toch best wel benieuwd wat voor muziek er nu bij deze hoes hoorde. Cirque Valentin blijkt het alter ego te zijn van Valentijn Bannier. Hij werd ontdekt door Zuco 103, met wie hij over de hele wereld toerde, en speelde later bij Lefties Soul Connection, Giovanca en Ruben Hein. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, Valentijn wilde zijn eigen creativiteit kwijt en stelde zijn eigen Cirque Valentin samen waarmee hij in het hele land speelde. Nu is er de debuut-cd, On Pleasure Island, waarop Valentijn helemaal losgaat. De elf nummers bevatten invloeden van disco, funk, hiphop en pop. Ieder liedje zit propvol met verrassende wendingen, geluidjes, bliepjes en koortjes. Tegen het gefreak aan, het doet me heel soms aan de gekte van Frank Zappa denken. Valentijn zorgt er echter voor dat zijn Cirque Valentin niet over the top gaat, maar schotelt ons met On Pleasure Island een catchy, verrassende en groovy voorstelling voor. Toch denk ik dat de energie die hier vanaf spat een meerwaarde krijgt tijdens een live-concert. De elf nummers swingen stuk voor stuk als een gek, het moet wel heel raar lopen als het publiek hier stil bij blijft zitten en na afloop niet met een grote grijns naar huis gaat.
mij=Dox Records