Clark – Clark

Het is gaaf om te reconstrueren hoe Chris Clark (1979) langzaam een van de sterren op het Warp-label is geworden. Hij is lang een imitator van zijn labelgenoten Aphex Twin en Squarepusher geweest, luister zijn eerste platen maar. In 2006 vestigde hij een eigen sound met het meesterlijke Body Riddle (stream hier, video van “Ted” hier), om zich weer verder te ontwikkelen, zodat nog steeds eigenlijk niemand kon omschrijven hoe ‘Clark’ nu klinkt. Het dansbaardere Turning Dragon uit 2007 bevatte gejaagde agressie (“Beg”) en Jackson & His Computer Band-capriolen. Ik ontdekte hem echter pas daarna, bij zijn wat folky plaat Iradelphic. Eigenlijk heeft Clark sowieso nog nooit iets slechts uitgebracht, al was van de weinig gerecenseerde remixdubbelaar Feast / Beast met zijn geweldige hoes de vurige CD2 Beast wel het interessantst (met o.a. deze schuimende Nathan Fake-remix). In maart 2014 bracht hij nog twee losse, wat rustigere tracks uit, “Superscope” en “Riff Through The Fog”. Die staan echter niet op zijn nieuwste, zevende album dat simpelweg Clark heet.
Clark gaat verder waar “Ted” ophield. Zorg dat je het openingsduo “Ship is Flooding” (1:08) en “Winter Linn” (3:08) op flink grote boxen hoort; het laag kraakt machtig. Met dat gotische kerkorgel erboven is het een van de meest verbluffende openingstracks van dit jaar. Die sound keert overigens later op de plaat terug in de tweede helft van “There’s A Distance In You”. Zoals Clark al aankondigde bij zijn Reddit ‘Ask Me Anything’ heeft hij zijn improvisatie op Sonar op plaat gezet; de track heet “Beacon”. Het raarste nummer is “Sodium Trimmers”, een technotrack waarin halverwege op hol geslagen neushoorns de hoofdrol krijgen. Slot “Everlane” tenslotte is gaaf echoënde ambient uit een andere wereld. Kortom, Clarks zevende is wéér een hele mooie trip, waarop hij ook stijlen uit zijn eerdere werk aandoet. Wie wil weten hoe ‘Clark’ klinkt, kan voortaan dit album opzetten. Net als Aphex Twins Syro is Clark een soort overzichts-instap-plaat. En ze zijn allebei prachtig. (Zelfs Eclectro zegt het!) Voor wie nog verder wil luisteren; Clark zelf geeft op Bleep wat eigen favorieten (o.a. Randomer, Spaces en Andy Stott).

mij=Warp