De laatste cd van Explosions In The Sky dateert van 2007. En een nieuwe laat gezien de mededeling op hun site nog wel even op zich wachten. Ze zijn druk aan het schrijven, maar kunnen onmogelijk al een releasedatum geven. Dat creëert dus zeeën van ruimte voor andere post-rockers om in dat gapende gat te springen. De vraag naar goede post-rock bands is namelijk onverminderd groot. Een van de bands die hier wel eens van zou kunnen profiteren is Codes In The Clouds. Op zijn zachtst gezegd doen ze nogal denken aan Explosions In The Sky, maar voor het moment geeft dat niet. De post-rock zoals zij die brengen in de tracks op hun debuut-cd Paper Canyon is namelijk van enorm hoog niveau. Dat moet ook wel als je op een kwaliteitslabel als Erased Tapes je plaat mag uitbrengen en stalgenoot bent van onder meer Ólafur Arnalds. Natuurlijk is het trucje van hard naar zacht en vice versa enorm uitgekauwd, maar als je zo’n trucje elegant in weet te vullen en weet te emotioneren, dan doe je toch absoluut iets goed. Genadeloos voorbeeld hiervan is het tien minuten durende “You Are Not What You Think You Are” dat bij mij een tsunami van gevoelens oproept. Grappig is dat juist in de bonustrack “Don’t Wash In This Digital Landscape” in een keer vocalen langskomen. Ik schrik daar bijna van. Van mij had dat ook niet gehoeven. De dynamiek van de zeven songs op Paper Canyon is namelijk zo goed vastgelegd door Justin Lockey die eerder Bloc Party en Enter Shikari produceerde dat je zang echt niet mist. Hij geeft de muziek van Paper Canyon een extra boost. Samen maken ze dat je vergeet dat je zit te wachten op een nieuwe Explosions In The Sky. Was dat niet zo’n geinig bandje uit Texas?
mij=Erased Tapes / Konkurrent
Beetje balen is het wel dat Codes In The Clouds dan precies in het Eurosonic weekend aan de andere kant van Nederland optreden.