Combichrist / Schwarzblut

Dit weekend was ik voor het eerst in Ruigoord, het al decennia gekraakte dorpje op zo’n tien kilometer van Amsterdam. Er vond daar namelijk een nieuw cybergothicfeest plaats, genaamd Twilight of Conscience. Het feest moet een opvolger worden van Gothoord, het succesvolle en volgens de verhalen legendarische ebm/darkwave/industrial/aggrotech/gothicfeest dat van 2002 tot 2008 werd gehouden in de kerk van Ruigoord, wat overigens een fantastische lokatie is. Zaterdag was het er niet superdruk, maar de organisatie had dan ook zowat verzuimd reclame te maken. Wel hoorde ik links en rechts bezorgde stemmen opgaan dat het genre tanende zou zijn, dat op feestjes veelal hetzelfde gedraaid wordt en dat je er steeds minder, telkens dezelfde mensen zou zien. Zou het? Zo ja: onterecht! We hebben duisterdere elektronische dansmuziek keihard nodig om weerstand te bieden tegen alle andere platte suiker. Leve dus pakweg VNV Nation, Das Ich, Wumpscut, Grendel, Blutengel, Covenant en Combichrist! Maar de vraag is of het genre zichzelf eigenlijk wel vernieuwt. Neem nou Combichrist. Niets mis mee; maar al sinds het tweede album brengt de band keer op keer dezelfde cd uit. Today We Are All Demons doet precies wat het moet doen en dat is zowel een compliment als een vloek. Je kunt erop wachten dat de groep exact dezelfde plaat nog een vierde keer uitpoept. “Can’t change the beat” mag nog zo lekker zijn, veel voegt het niet toe. De remixen op de vooraf verschenen EP’s klinken afwisselender dan het album zelf. Al maakt dat voor de nachtelijke feestvreugde natuurlijk allemaal geen barst uit.
Gelukkig hebben we in Nederland Schwarzblut. Dit nieuwe gezelschap heeft enkele gedichten van Goethe, Tieck en Rückert op muziek gezet. En dat pakt een stuk origineler uit, zoals in de vijf nummers op de ep Sehlenwolf te horen is. Niet de beat overheerst, maar de sfeer en de vocalen, als dat nodig is. Soms zitten er zelfs opeens folky stukken tussen de synthklanken; zou het toeval zijn dat er op dat moment ‘Omnia’ gezongen wordt? Evengoed durft Schwarzblut te beuken en te grunten, zoals we horen in “Kontrast”. De groep klinkt op deze ep veelzijdig en ambitieus, en de productie kan zich gerust meten met de bovengenoemde bands. Afgelopen Bevrijdingsdag heb ik de groep helaas net live gemist in Wageningen, maar ik hoorde dat het wel oké was. Mocht het Schwarzblut lukken om origineel te blijven en zijn stijl verder uit te dragen, dan is deze band precies wat het genre in Nederland nodig heeft.

mij=Out of Line & Eigen Beheer