Know Nothing Stays The Same is een feest van herkenning. Dat is niet zo raar, want deze EP van Copeland staat vol met covers. Enorme hits uit de tijd dat ik zelf nog een tiener was. Of jonger. Maar ook een paar nummers waarvan ik al tijden walg en die ik gewoon niet meer wilde horen eigenlijk. Want zeg nou zelf Phil Collins‘ “Another Day in Paradise” komt toch iedereen de strot uit? Doodgedraaid op alle zenders van radio en tv en vooral ook een irritant nummer. Waarom zit ik het nu Aaron Marsh het zingt dan zachtjes mee te neuriën? Komt dat door die hersenspoeling van Sky Radio en aanverwanten of door het feit dat hij zo’n fijne zachte emopop-stem heeft en Collins niet (meer). En doordat de manier waarop Copeland het nummer opgenomen heeft veel leuker is dan de Collins versie. Know Nothing Stays The Same is een zoethoudertje voor de fans die zitten te wachten op het vervolge op Beneath Medicine Tree. En die kunnen zich hier prima mee vermaken, want eigenlijk vergalloperen deze emopoppers uit Florida zich in geen enkele van de covers van Carly Simon (“Coming Around Again”), Stevie Wonder (“Part-Time Lover”), Billy Joel (“She’s Always A Woman”) en Berlin (“Take My Breath Away”). Je moet wel van mooi gelaagde – en een tikkie gladde – emopop houden, maar goed daarvoor zijn ze dan ook bij mij voor aan het juiste adres.
File: Copeland – Know Nothing Stays The Same
File Under: Fijnemopopcoverstussendoortje