Je hebt van die plaatjes die alsmaar niet willen landen. Na maanden is dat nog steeds het lot van Counter Jibs Secret Showroom EP. Een drietal heren uit de singer-songwriterhoek, dus dat ik alleen de naam Florian Wolff herkende is me wellicht vergeven. In een mooi verzorgd digipak van vinylsingleformaat (hoe krijg ik dat nou in m’n cd-kast?) zit een cd met vijf tracks. Bepaald geen singer-songwritermateriaal, maar eerder een soort bluesy mash-up van negentigerjarenrock. Dat ze er lol in hadden om een uitstapje te maken is goed te horen. De productie is helder en kent diepte, zonder een moment overgeproduceerd te zijn. En toch blijft het voor mijn gevoel net iets te generiek. Anders dan de singer-songwriterfans van de heren hoor ik voortdurend rock als deze en dan zit je toch al snel ‘beetje Queens Of The Stone Age’ (“Succubus”) of ‘Foo Fighters-ballad!’ (“Never Good Enough”) te denken. Heb je daar niet zo’n probleem mee, dan zou ik Secret Showroom zeker beluisteren. De heren weten namelijk wel wat rocken is. Er zitten wat memorabele riffs tussen, de stem van Florian Wolff is heel geschikt voor dit genre en als kers op de taart is er met succes aan mooie achtergrondkoortjes gewerkt. Inmiddels is het full-length album opgenomen en hoopt Counter Jib dat ergens in de herfst uit te brengen. Ondanks mijn kritiekpunten ben ik daar wel degelijk benieuwd naar. Want ook ik zie dat de puzzelstukjes bijna op hun plek liggen. Bijna.
mij=Eigen beheer
4 reacties