Hun vorige cd mocht dan Crime In Stereo Is Dead heten, Crime In Stereo is gelukkig nog steeds springlevend. Al moesten we wel bijna drie jaar wachten tot er een opvolger kwam. I Was Trying To Describe You To Someone was echter het wachten meer dan waard. De band heeft geduldig verder geslepen aan zijn geluid. Het resultaat van deze ijver heeft wederom een verbluffende post-hardcore plaat opgeleverd die een grote stap vooruit is. Dat geldt overigens vooral als je niet vies bent van een band die zich niet geneert zowel pretentieus, pompeus, ambitieus én melodieus uit de hoek te komen. Bij het bezwerende, dredg-achtige eerste deel van het korte “Queueu Moderns” krijg je gelijk het idee dat je wat bijzonders voorgeschoteld gaat krijgen. Het beluisteren van de rest van de plaat bevestigt dit vermoeden. Ik moet al luisterend geregeld denken aan onze Hollandse helden van The Spirit That Guides Us, maar wel zonder de screams. Het ijzersterke “Drugwolf” is hier een geweldig voorbeeld van. En ook Thursday is logisch vergelijkingsmateriaal. Maar in bijvoorbeeld het intro van “Republica” roept de band ook lichte herinneringen op aan Life Of Agony. De oude, oorspronkelijke fanschare zal er wellicht van balen dat hun helden weer verder afgedwaald zijn van hun oorsprong, maar geen van hen zal kunnen ontkennen dat I Was Trying To Describe You To Someone een geweldige plaat is. En als ze het te onconventioneel en een stap te ver vinden, dan zoeken ze maar een nieuwe favoriete band. Neem ik deze wel van ze over.
mij=Bridge Nine / Suburban