En wij maar denken dat onze Spinvis een uniek fenomeen is! Het zit er dik in dat ieder land wel een soort Spinvis heeft, een man met een gezin die op een zolderkamertje met eindeloos veel geduld een cd in elkaar knutselt. Ook Canada heeft er eentje. In Toronto woont namelijk Michael O’Connell, een aardige man die ooit in de jaren negentig frontman was van de plaatselijk bekende band Black Cabbage. Nu werkt hij met dakloze en ontspoorde jongeren in een opvangcentrum in Toronto en in de uren dat hij niet met werk of kinderen bezig is, neemt hij nummers op. Nummers met een boodschap die direct voortkwam uit zijn werk (‘stories of isolation, fuck the world, love the world, learning to love myself’). Culture Reject is zijn solodebuut en bevat elf kleine, hoogst originele songs met invloeden uit het door O’Connell bezochte Afrika en Cuba. Het resultaat is een vreemde mix tussen indie en wereldmuziek die best aanstekelijk is. Enige minpunten zijn de eenvormige zang van O’Connell en het feit dat het allemaal wel heel erg uitgedacht klinkt. Maar wat wil je ook met iemand die alle tijd heeft om ieder tikje en bliepje en akkoordje op precies de goede plek in ieder nummer te zetten. Die spontaniteit moet er dan vooral live weer uitkomen, zo werkt dat bij elke Spinvis.
mij=White Whale / Sonic