Submarine Cat
Curse Of Lono heeft als standplaats Londen, maar achter deze band zit de Duitser Felix Bertolchsheimer. Dat hij een tijd in de Verenigde Staten heeft gebivakkeerd hoor je op Severed, hun eerste volledige album. In de liedjes klinken americana-, blues- en folkinvloeden door. Curse Of Lono is niet van het shockeren, maar wel van het maken van nummers die van voor naar achteren iets moois over zich heen hebben. Er wordt daarnaast gezocht naar iets speciaals: samenzang (Bon Iver-alert), een slide gitaar, een orgeltje. Het geheel is verpakt in een zwarte hoes. Die kleur past wel bij de donkere sfeer die ook in de teksten weer te vinden is. Ik moet alleen zeggen dat ik wel een beetje in slaap word gesust, de nummers zijn wat aan de slome kant en kleuren net wat teveel binnen de lijntjes. Prijsnummer is wat mij betreft “London Rain” waar Robbie Robertson een samenwerking met Ray Manazarek lijkt te zijn begonnen. Zo had ik er wel wat meer gewild. Er wordt overigens wel gerockt, zoals in “Send For The Whisky” maar dat verliest door de samenzang wat van zijn stoerheid. Al met al is het best een aardige plaat, maar het mag wat mij betreft wat sprankelender.
File: Curse Of Lono – Severed
File Under: Down