Cut Copy – In Ghost Colours

Oké, het grote verhuizen is nu echt begonnen. Waarschijnlijk is dit het beste wat ik het hele jaar gedaan heb. De hele cd-verzameling die ik de afgelopen acht jaar heb opgebouwd is al compleet de deur uit, minutieus verpakt in zakken en doosjes, op weg naar mijn volgende bestemming. Man, ik wist niet dat ik zoveel had. En op de achtergrond bij het inpakken draait het tweede album van de Australische synthpopgroep Cut Copy, dat hier te lande pas net uit is (komende week zijn er zelfs optredens!). Ik geloof dat Theo Ploeg ooit over Cut Copy tegen me begon (of was dat nou Aardvarck’s fijne album Cult Copy?), en Cut Copy’s debuut Bright Like Neon Love uit 2004 stond ook al heel lang op mijn ‘nog te luisteren’ lijstje. Nog steeds, zelfs, want temidden van alle dozen is daar absoluut even geen tijd voor, maar ik kan je dit vertellen: In Ghost Colours is een fenomenale plaat. Er staan zoveel blijvertjes op! Vergeleken met de ook al Australische Midnight Juggernauts klinkt Cut Copy wat gladder en meer retro richting jaren tachtig (“So Haunted” lijkt wel New Order, en soms worden vocoders gebruikt). Tegelijkertijd blijft de groep zich in mysterie hullen, getuige vreemde intermezzo’s als “We Fight for Diamonds”, “Voices in Quartz” en “Silver Thoughts”. Om er nóg meer Australiërs bij te halen: ook Van She, bekend van zijn technoremixen, heeft op hetzelfde label sinds twee weken een vergelijkbare fijne debuutplaat uit, met iets lauwere singles. Oh ja, en wat ik ook zeker even moet noemen: Cut Copy gebruikt soms zo’n Discovery-achtig keyboardje. Hoewel In Ghost Colours vooral een warme nazomerplaat is, zonder echt euforische refreinen, zorgen dat soort details voor de zwoele sfeer (“Strangers in the Wind”!). Veel beter wordt het deze maand niet meer. Tot gauw!

mij=Modular / Universal