Dakota Suite – The End Of Trying

Drie dagen lig ik nu in bed. De griep, die ik met halsbrekende toeren wist te ontwijken tot nu toe, heeft me dan toch te grazen genomen. En gelijk legt ‘ie me ook helemaal lam. Mijn ogen staan scheel in mijn kop, mijn maag is een ontwakende vulkaan en mijn spieren voelen stram. Eigenlijk wil ik alleen maar slapen. En dat doe ik dus ook. Aan muziek beluisteren moest ik helemaal niet denken. Toch greep ik vanmiddag na een paar uur diepe slaap naar mijn iPod. Het was zo stil om me heen, dat ik het bijna eng begon te vinden. Al scrollend door de lijst met albums kwam ik al snel uit bij The End Of Trying, de nieuwe cd van Dakota Suite. De muziek die de band maakt sinds jaar en dag kan ik zelfs beluisteren bij de grootste migraineaanval, deze nieuwe cd is het medicijn voor elke gruwelijke vorm van hoofdpijn. De etherische rust die de muziek uitstraalt was altijd al weldadig, op The End of Trying overtreft Dakota Suite zichzelf andermaal. De basis is veelal het bedachtzame ingetogen pianospel, dat ook spaarzaam blijft als het door meerdere piano’s gespeeld wordt. Daarnaast krijgt de band hulp van cellist David Darling, die de muziek zo mogelijk nog melancholischer maakt. Ik krijg een brok in mijn keel als ik in alle rust luister naar “A Quietly Gathering Tragedy” en daar op de achtergrond zachtjes vogels hoor schetteren. Zo’n detail dat je alleen maar hoort als je écht goed luistert, geeft deze cd van Dakota Suite iets magisch en ontroerends te gelijk. Het enige dat ze nog niet lukt, is dat ik me weer op stel en sprong beter ga voelen…

mij=Karaoke Kalk / Konkurrent