‘Teveel geneuzel’, zag ik laatst in mijn Twitter-tijdlijn voorbij komen. Het ging hier over Visions Of Us On The Land van de Amerikaan Damien Jurado. Ik kan me er iets bij voorstellen. Jurado zet in op een bepaalde sfeer waarbij je als luisteraar mee moet gaan in de reis. Zijn stem (al dan niet met echo) vindt een plaats ergens tussen de instrumentaria. Als je dit niet trekt dan komt het niet goed. Dit album maakt deel uit van een trilogie waarop Jurado het zelfbedachte land Maraqopa bezingt, dat naar verluidt is voortgekomen uit een droom. Visions Of Us On The Land is een zogeheten conceptalbum die aansluit bij de muziek die inhaakt op albums uit de begin jaren zeventig. Zelf noemde Jurado onlangs in een interview dat ik met hem zag op Canvas het album Abraxas van Santana als invloed. Ik was er zelf niet opgekomen, maar je kunt het er doorheen horen.Het ritme schreeuwt namelijk niet om aandacht maar geeft vakkundig een drive achter de nummers. En check ook eens de hoes van beide albums. Bovendien zijn de muzikale invloeden net zoals bij Santana breed. Het gaat van folk tot psychedelica, van singer-songwriter tot latin, etc. Met meer dan vijftig minuten is deze plaat langer dan ik normaliter aanbeveel, maar als je weet te genieten van de lagen en details dan is het een geweldig geheel. Producer Richard Swift heeft weer goed werk afgeleverd. Om het verder af te maken kun je nog teruggrijpen naar de twee vorige albums die ook niet mis waren. Prachtplaat in een prachtserie.
mij=Secretely Canadian
File: Damien Jurado – Visions Of Us On The Land
File Under: Hattrick