Das Pop – Das Pop

Meestal is de titel van het eerste album van een band genoemd naar de band. In het geval Das Pop is dat echter niet het geval. Destijds, in 2000, werd het debuut I Love vergezeld van grappige ‘I Love Das Pop’- t-shirts. Dit idee samen met de vrolijke popliedjes, maakte van de Belgen een grappig bandje. Niet bijzonders, maar simpelweg oké. Live vond ik het beter dan op cd, maar nu ik opnieuw beluisterd heb valt op dat de cd niet eens zo heel erg gedateerd is. In 2003 was er een opvolger in The Human Thing, dat volwassener klonk. Hierna waren er bandbezettingsperikelen en werd het qua releases stil. Heel stil. Tot dit jaar, want er is nu een nieuw album van Das Pop uit met de titel Das Pop. Eigenlijk had het album al eerder uit moeten komen, maar door labelperikelen moesten we er een paar jaar op wachten. Maar goed, de handdoek werd gelukkig niet in de ring gegooid en er werd ook nog wel opgetreden. De vraag is of het wachten op het album de moeite waard was. Nou, ik moet zeggen, het is wederom een vrolijke popplaat geworden. De rauwe randjes, als ze er al waren, zijn met wederom veel keyboardpartijen keurig weggewerkt in de mix van Soulwax (da’s ook lang geleden dat die naam viel) en Dave Sardy. Dit resulteert erin dat het album redelijk ongemerkt voorbij komt en mij wel vraagt om een paar draaibeurten. Niet dat er iets mis mee is, want Das Pop blijft zijn naam eer aan doen. Popliedjes met een hoofdletter en met de nodige single-kandidaten. Al moet ik in “Never Get Enough” denken aan George Michael‘s “Faith” en in “Fool For Love” aan XTC‘s “Plans For Nigel”. Das Pop staat aan de vooravond van een clubtour door Nederland. Volgens mij kan het niet missen dat je een leuke avond hebt, al zal de muzikale criticus er wel wat op aan te merken hebben. En misschien is dat niet onterecht.

mij=N.E.W.S.