datA / 80Kidz

In 2007 riep ik op deze site dat Justice minstens even invloedrijk zou worden als Daft Punk. Uiteraard is het afwachten of de tweede plaat van Justice even heftig gaat worden als de eerste (eerlijk gezegd worden hun remixen recentelijk steeds kaziger), maar navolgers heeft Justice bij de vleet. Het moet gek lopen als datA niet opgepikt wordt, bijvoorbeeld. De 23-jarige Fransman David Guillon bracht anderhalf jaar terug de briljante Daft Punk-achtige single “Aerius Light” en het fraaie “Rapture” (met Sebastien Grainger) uit en deze worden nu opgevolgd door een heel album, getiteld Skywriter. Afgaande op de intro’s van “Verdict” en “Renaissance Theme” (met gitaarsolo!) lijken het misschien simpele synthesizerdeuntjes met te weinig bass, maar wát een lekkere productie zit hierachter! Single “One In A Million” klinkt als de ultieme Justice-ripoff, “Nightmare” is de “Stress” van dit album en bij het catchy titelnummer scratcht net als D.A.N.C.E een achtergrondkoor in de rondte. Het is maar dat u het weet. Let trouwens ook op datA’s fantastische labelgenoot Danger.
En ook in Japan hebben ze goed naar Justice geluisterd. Het trio 80Kidz was wellicht al bekend van wat remixen op mp3-weblogs (o.a. MGMT’s “Kids”), maar heeft nu ook een album getiteld This Is My Shit. De 80Kidz brengen wat meer bass dan datA en houden à la Digitalism en de Bloody Beetroots iets meer van gitaarachtige riffs in plaats van keyboards. Maar nog steeds blijft alles prettig poppy met fijne liedjes als “Frankie”, “She” en “Turn Baby Turn” (met vocalen van The Shoes, Autokratz en Ghostape). Beuken kan 80Kidz ook, getuige bangers als “Disdrive” en “Flying Buttress”. Bij tijd en wijle wordt het zelfs schunnig simpel – maar evengoed erg effectief. Zeg Lowlands, is er in de X-Ray nog een plekje vrij?

mij=Ekler'o'Shock / Naive & Kidzrec