Het ging David Byrne nooit alleen om de liedjes, maar ook, en misschien wel vooral, om het muziek maken. In How Music Works, simpelweg en effectief vertaald als Hoe muziek werkt, bespreekt David Byrne de context van liedjes, toegespitst op zijn eigen ervaringen. En dat kun je in de meest brede zin van het woord opvatten. Het gaat dan over de kleding van de bandleden van The Talking Heads, via de verschillende formaten zalen waarin verschillende genres muziek het beste klinken (en waarom dat zo is), tot de verschillende soorten studio’s en zelfs de (wereldwijde) geschiedenis van popmuziek. Maar in deze verzameling columns, herinneringen, anekdotes en analyses, inmiddels twee jaar oud, maar nu uitgebreid en voor het eerst vertaald, bespreekt Byrne ook de verdienmodellen die er op dit moment zijn. Want David Byrne probeert, als zovelen, te leven van zijn muziek en dat valt tegenwoordig voor de meeste muzikanten niet mee. Hij gaat zelfs zover om tips te geven hoe je als (beginnend) muzikant om moet gaan met contracten. Hoeveel hij met zijn 62 jaar ook gezien en gehoord heeft, het klinkt in deze stukken nergens blasé. Gelardeerd met verhalen uit zijn tijd met The Talking Heads, over zijn soloprojecten en over alle samenwerkingsverbanden die hij is aangegaan, is Hoe muziek werkt niet de autobiografie van een artiest die zijn pensioen ziet naderen, maar de neerslag van een leven lang leven met muziek, nadenken over muziek en vooral over de lol van het maken van muziek. Nog steeds.
mij=Xander Uitgevers / McSweeney’s