Dawes – Nothing Is Wrong

Het lijkt wel alsof de klok is teruggezet, wanneer ik naar Nothing Is Wrong van Dawes uit Los Angeles luister. Een vleugje Eagles, een beetje van The Band, een snufje Crosby, Stills & Nash en een boel Jackson Browne heeft de band verwerkt in haar folk/countryrock die zo in de jaren zeventig gemaakt had kunnen zijn. De stem van zanger Taylor Goldsmith lijkt erg op die van Jackson Browne, die zelf ook op “Fire Away” mee schijnt te zingen, maar door de stemgelijkenis is het nauwelijks waarneembaar. Desondanks aapt Dawes bovengenoemde invloeden niet klakkeloos na maar blijken ze zelf prima in staat om pakkende songs te schrijven met mooie teksten. De elf liedjes bevatten prachtige melodieën die, al dan niet meerstemmig, loepzuiver gezongen worden. En dan wordt er ook nog eens vlekkeloos gemusiceerd. In 2009 debuteerde Dawes met North Hills, geproduceerd door Jonathan Wilson, die zich stevig verdiept had in de Westcoastmuziek van de zeventiger jaren. Ook bij Nothing Is Wrong zat Wilson weer achter de knoppen, wat er waarschijnlijk mede voor gezorgd heeft dat Dawes klinkt als een topband uit de seventies. Vernieuwend is het allemaal niet maar wie maalt daar om? Nothing Is Wrong is een lust voor het oor.

mij=ATO