“Gratis muziek is niet om aan te horen“, zo kopte een NU.nl-columnist afgelopen zaterdag. Ik kan me daar boos over maken. Ten eerste was die zin alleen de uitsmijter van een wazig betoog tegen opportunistische internetwetten, en ten tweede is het pertinent onwaar. Dat er een hoop rommel gratis wordt uitgebracht is duidelijk, maar gratis is zeker niet per definitie waardeloos. Een groot deel van de netlabels krijgt domweg nauwelijks aandacht, laat staan dat het op waarde geschat wordt. En het is ook echt niet allemaal 8bitcore, al gaat het natuurlijk vaak wel om de spannendere muziek. Zo bracht het Nijmeegse label Lomechanik (dat ik hier wel eens eerder heb bewierookt) onlangs vijf albums tegelijk uit die je voor niets kunt downloaden. Parels voor de zwijnen! Kwalitatief is het allemaal zonder meer goed, al zal niemand alles geweldig vinden want qua stijlen gaat het ook vijf kanten uit. Persoonlijk ben ik het meest blij met de debuutplaat van dB, alias Dirk Boersma en wat mij betreft de Nijmeegse Aphex Twin. Hij maakt intussen wat harder werk, maar op Een staan de dromerig-chaotische programmeersels waar hij lokaal bekend mee werd (o.a. “Wark”). Heerlijk om thuis te draaien, en precies raadselachtig maar toegankelijk genoeg. De naamloze track 9 is prachtig, als een douchekop die in een noodgang schroefjes in een halfgevulde wasbak laat plonzen.
Terugklap, zo ongeveer de Amsterdamse SebastiAn, is ook de moeite waard. Hij smeert een lekkere dikke knorbass onder zijn gevarieerde instrumentale tracks, die trouwens namen hebben als “Sukke2l”, “Mosterdsaus” en “Godverdomme”. Heel anders is weer het lieflijke kleine akoestisch werk van Julien Mier. Het is precies even gevoelig als vergankelijk, en ik kan er niet zoveel mee. Maar ISAN– en Hood-liefhebbers moeten het zeker checken. Net zoiets, maar dan nog gerekter en meer bluesy is Jellephant, die daarbij prachtig een vogeltje nadoet terwijl ijle stemmen meejoelen. Avantgarde-liefhebbers moeten juist weer bij de tweede plaat van Lomechanik-oprichter Jorg zijn, die erop los experimenteert in fraaie, trage tracks met oude samples. Als d�ze muziek ‘niet om aan te horen’ zou zijn, geldt dat ook voor nog veel meer muziek die w�l geld kost.
mij=Lomechanik
Er zijn inderdaad genoeg onafhankelijke (net)labels met betere (gratis) muziek dan een hoop commerciele labels;-)
Voorbeelden: distance recordings, aerotone, polymorphic music en uit NL: beep!beep!, narrominded en inderdaad lomechanik.
Fijn album, een van db;)
Wark clipt op het einde, dat hoeft van mij dan weer niet:)