De Staat – O – File Under: New Music

de_staat-o Na het fantastische I_CON was ik bang dat een nieuw De Staat-album alleen maar kon tegenvallen. De nieuwe nummers in livesets op Down The Rabbit Hole en tijdens de Vierdaagsefeesten kwamen toen nog niet helemaal over. Maar het valt enorm mee. De lijn van I_CON wordt gewoon doorgezet. Er klinkt hooguit meer synthesizer op O (spreek uit: ó, niet nul) en stel je daarbij vooral niet een band als Editors voor. Eerder de leuke Belgisch-ironische sound zoals Das Pop, A Brand of Customs die hebben. Alleen dan met de vuige rockdrive van De Staat. Je hoeft “Get On Screen”, “Baby” of het fantastisch slepende “Murder Death” maar aan te zetten. Cycli en (on)eindigheid zijn de kern van de plaat: “Round” en “Systematic Lover” gaan over terugkerende relatieproblemen en “Baby” over ouders die willen voortleven in hun kinderen. Muzikaal hoor je veel ingrediënten die je al van I_CON kende, inclusief het vette gitaargeluid, maar dat De Staat zich als band ook doorontwikkelt hoor je stiekem aan hun ballads: “She’s with me” (Radiohead!) en het majestueuze, zes minuten klokkende “Time Will Get Us Too”.
In interviews in de Volkskrant en OOR vertelt voorman Torre Florim (in OOR tot ‘staatshoofd’ gedoopt) dat de plaat tot stand is gekomen in het oude Doornroosje-pand in Nijmegen, omgedoopt tot De Staat Studios, waar hij nu antikraak woont en dat tegelijk als oefenruimte, thuisstudio en hangout dient. Daar ligt de rubber mat waarop dit album in cirkelopstelling is opgenomen, en waar Torre bleef knutselen als de rest van de band al naar huis was. Toch is O een teamplaat: in het boekje staat exact uitgelegd met welke gear (zo’n 82 instrumenten) elk nummer is opgenomen. Alsof Tim van Delft, in het dagelijks leven ook drumdocent, even voordoet hoe het moet. Tegelijk is dit een spetterende plaat, dus op zijn tijd ook lekker vies. Die mat ligt er niet voor niks… De Staat is nu al vier platen lang een straight shooter. Weliswaar luister ik het meest naar electronische muziek tegenwoordig en houd ik niet van uitspraken die tot hokjes leiden, maar ik denk dat ik gewoon maar eens moet toegeven dat De Staat momenteel mijn favoriete Nederlandse rockband is.