Bij de Grammy-awards kan zo ongeveer iedereen die maar muziek maakt een prijs winnen. Over 28(!) categorieën verdeeld zijn er 105 beelden te vergeven. Een bizar aantal natuurlijk, maar goed er moet ook een prijs te verdienen zijn voor polka liefhebbers (Best Polka Album). In Nederland maken we het vast niet zo bont dacht ik, maar één blik op de site van de Edisons leert me dat er hier ook eigenlijk veels te veel te verdelen is. Eén categorie, die bij de Grammys er wel is, mist helaas: Best Recording Package. Daarvoor zou maar één band dit jaar in aanmerking komen: De Kift. Al vanaf 1989 slaagt dit Noord-Hollandse gezelschap erin om elke keer weer te verrassen met de manier waarop ze hun Cd’s opbergen. Vier voor Vier is hier op geen uitzondering. Het boekwerk is wederom uiterst bijzonder. Vier voor Vier is geënt op het toneelstuk Elisabeth Bam (uit 1928) van de Russische schrijver Daniil Charms. Op vermakelijke wijze weet de Kift een combinatie te maken tussen hun avant-gardistische, met toeters gelardeerde, rock en opera. Het contrast tussen de loepzuivere stemmen van Elisabeth en Ene (vertolkt door respectievelijk Mariecke van der Linden en Jeroen Manders) en de rauwe ongepolijste stemmen van de heren van de Kift zelf is even wennen, maar daardoor krijgt het geheel wel wat bijzonders, wat eigenlijk heel normaal is voor de Kift, maar dat terzijde en word je wel meegezogen in het verhaal van deze rockopera. Zelfs als je de muziek geen reet aan zou vinden moet je dit kunstwerk in je bezit hebben, al is het alleen maar voor op de schouw voor de pronk. En volgend jaar een categorie erbij bij de Edisons aub.
File: De Kift – Vier voor Vier
File Under: Lust voor het oog (en eigenlijk ook voor het oor)