Wie het nieuwste 8-track EP-tje van De Staat afdoet als een gimmick, mist wat. Het is al een week lang de favoriete plaat van mijn vriendin. “Waag het niet om er iets negatiefs over te schrijven!” riep ze. Nou is dat ook vrij lastig. Alles wat al zo goed was aan I_Con hoor je op Vinticious Versions in een lichtere cartoon-versie, met blikken, blokfluiten, kassageluidjes en een orgeltje, alsof je naar een soort geflipte surfband uit de sixties zit te luisteren. Daarbij klinken alle solo’s nog steeds even lekker vet aangezet. Oorspronkelijk begon De Staat in deze stijl te spelen omdat ze een alternatief nodig hadden voor hun instore-optredens in diverse muziekwinkels op laag volume. Vinticious staat trouwens in geen enkel woordenboek, maar ga er maar vanuit dat het iets met onbetrouwbare vintage betekent. Als muziekliefhebber ben ik verplicht om op te schrijven hoe knap het is dat je een Beastie Boys-versie van “Input Source Select” kunt maken en dat “Down Town” hier tot een geile westernsoundtrack verbouwd is (mét Janne Schra), maar stiekem hebben de vrolijke singletjes toch mijn voorkeur: “All is Dull”, “Get It Together” en “Build that, buy that” zijn nóg beter geworden. Ze worden in deze nieuwe hipster-ironische versie een meefluitbare radiohit, bijna zo besmettelijk onverwoestbaar als Triggerfingers cover van Lykke Li’s “I Follow Rivers” dat onverwacht werd. Zelfs voor wie De Staat eerder niet zo boeiend vond, is deze trouwens vrij goedkope EP een formidabele kennismaking.
mij=Mascot / Cool Green