Wat maakt een Americana-singersongwriter tot een briljant muzikant? Niet de muzikale ‘hooks’, niet de duimendik-opgelegde invloed van Neil Young en niet het vermogen om luisterparels in de lijn van Wilco te kunnen vertolken. Of je nu over loepzuivere vocalen beschikt of een geraspte Roky Erickson-stem hebt, het doet er niet toe. Waar het om gaat is geloofwaardigheid. Meent een zanger wat hij voor het voetlicht brengt? Kun je geloofwaardigheid horen? Ja, ik voel de kwelling van Kurt Cobain door zijn stem heen. Ik hoor Neil Young’s frustraties en onzekerheden tussen de tonen door. En ja, ik merk hoe Nick Cave worstelt met zijn eigen status van grootheid. John McCauley, songwriter van Deer Tick uit Rhode Island weet dat zijn stem dragend is voor wat hij wil overbrengen. In tegenstelling tot de Deer Tick-cd Born On Flag Day versterkt hij zijn boodschap door het instrumentarium in te perken tot akoestisch gitaar en piano. John McCauley had al een rotsvast vertrouwen in retoriek. Hoe hij zijn kernboodschappen verpakt en aansterkt met spitsvondigheden, retorische vragen en opmerkelijke eerlijkheid ten aanzien van zichzelf, maakt hem een verteller pur sang. McCauley is singer-songwriter, maar bovenal een mens die niet bang is om zelf op zijn bek te gaan. Dat hoor je, dat zie je en dat druipt ervan af op deze cd. Deer Tick laat zich op The Black Dirt Sessions gelden als een pure en ingetogen Steve Earle met “Mange” als verrassend hoogtepunt.
mij=Fargo / Munich