Laat ik maar beginnen met toe te geven dat ik zo’n fan ben die The Ideal Crash het laatste echt goede album van dEUS vond. De gekte, de ongebreidelde experimenteerlust die zelden of nooit in onbeluisterbaarheid ontaardde, de energie – voor mijn gevoel allemaal verdwenen. Blijkbaar moet ik gewoon aanvaarden dat de dEUS uit de jaren negentig van de vorige eeuw een andere is dan die van na de eeuwwisseling. Want ook Keep You Close laat vooral een geoliede rockband horen. Opener en titeltrack Keep “You Close” wordt gestuurd door een lekkere synthesizerriff en blijft net aan de goede kant van bombast, het daarop volgende intrigerende “The Final Blast” (gaat die tekst nou over de Tweede Wereldoorlog?) neemt mooi gas terug. “The End of Romance” is een melancholiek, door Barmans Sprachgesang bepaald hoogtepunt van dit album, terwijl “Ghosts” een curieus en intrigerend buitenbeentje is (dat ritme!), eindigend in een soort eruptie van geluid. “Constant Now” is een dwingend en strak nummer waar violen en stuiterende toetsen in en uit het geluidsbeeld vliegen. Het afsluitende “Easy” is de langste track van het album, kent mooie, typische dEUS-spanningsboogjes en zou live weleens een hoogtepunt kunnen worden. dEUS Mark II mag dan een andere band zijn dan die van de eerste drie albums, maar Keep You Close bevestigt het gevoel dat Barman en co. nog niet overbodig zijn.
mij=PIAS
Misschien moet je dat aanvaarden, misschien moet ik dat ook aanvaarden maar ik kan er niet naar luisteren.
ik ben nog erger, vind dat dEUS sinds Suds&Soda geen goed album meer heeft afgeleverd. behalve dit nieuwe werkje dan, want daar ben ik helemaal weg van!
😉
Het is een echte groeiplaat. Dat het openingsnummer zo mooi en grotesk de toon zet is wel een belangrijke zet geweest, want als je niet ervoor gaat zitten kakt de boel halverwege in. Qua productie vind ik dit album vaak iets te netjes binnen de lijntjes.
Clip bij “Constant Now”, geregisseerd door Barman zelf: http://www.youtube.com/watch?v=YqchDW5SV_Y (via @OOR)