Soms hangen bepaalde geluiden ‘in de lucht’. Zo neemt het Nederlandse elektronica-duo Distel hier dezelfde duistere afslag als Boards of Canada op Tomorrow’s Harvest. Ook Puur is een mysterieus album, vol onopgeloste logge spanning. Diepe bassen, onverstaanbare stemmetjes en ruisende synths. Nergens is de vergelijking zo duidelijk als in slottrack “Vann”, een van de de vele nummers waarin het duo een Nederlandstalige tekst declameert. Op zacht volume overigens, zodat het gebabbel eerder als een extra instrument werkt. En dat is prima zo. Hoogtepunt “Ämne” is nog veel beter, en klinkt alsof de jongens van De Jeugd van Tegenwoordig sinds de jaren tachtig in een kelder hebben gezeten, waar ze slechts één gammele tape met EBM ter beschikking hadden. Ongelofelijk hoe opgefokt je kan doen met een paar synthesizers, een goede Knife-achtige beat en een woordje Frans. Ook de andere stekelige liedjes van het vinyl ritselen intrigerend. Met hun beste release tot nu toe mag je het Gooise Enfant Terrible inmiddels een broertje van het Belgische Kraak noemen. Het hart verloren in de wave, om de geluiden vervolgens onverbiddelijk naar het nu te brengen.
mij=Enfant Terrible
Mooi, doch Enfant Terrible is Goois, niet Nijmeegs…
Mooi, doch Enfant Terrible is Goois, niet Nijmeegs…
oh! 🙂 gecorrigeerd.