Ooit riep ik dat het maar goed was dat de Dokken-reünie maar niet van de grond kwam. Gitarist George Lynch en bassist Jeff Pilson zijn nog steeds niet in de line-up te vinden, maar Dokken is al een tijdje terug en – eerlijk is eerlijk – doet dat helemaal niet slecht. Gitarist Jon Levin is ook alweer een tijdje sidekick van Don Dokken en drummer Mick Brown zit – afgezien van een dronken joyride op een golfkarretje tijdens een tournee met Ted Nugent – in Dokken én in T&N met Lynch en Pilson (!). Slechts bassist Sean McNabb (Quiet Riot, House Of Lords, Great White) is nieuw op dit album. En het is waar, hairmetal is al een tijdje uit en Don Dokken is niet de meest veelzijdige zanger in de scene, maar Broken Bones is gewoon een heel lekker album geworden. Gedegen songs met een goede afwisseling in tempo, geen pop-op-volume maar juist lekker bluesy. Don Dokken zet met zijn vocale beperkingen interessantere zangpartijen neer dan menig collega, gitarist Levin staat zijn mannetje en er staan ook nog een paar pareltjes tussen, zoals single “Empire”, “Victim Of The Crime” (met een mooi Oosters gitaarloopje) en de ballad “Today”. Het wordt helemaal af door de uitstekende productie van Don Dokken himself. Niet teveel echo, een sound die niet teveel opgeklopt is, kortom een echte rocksound. Ik zal mijn ongelijk bekennen: het is goed dat Dokken nog bestaat – ook al is het niet in de bezetting uit de toptijd – en Broken Bones is een van de fijnste hairmetalplaten van het jaar.
mij=Frontiers / Rough Trade
4 reacties