Ik ben thuis aan het verbouwen. Ik ben van twee slaapkamers ��n grote slaapkamer aan het maken. Dat betekent dat er een muur uit moet, en met een voorhamer en met twee typische metalcd’s gaat dat een stuk sneller. Hoewel de eerste cd die ik opzette van Dream Evil een beetje tegenviel. Hun Into The Night zit op zich muzikaal zeker goed in elkaar. Op het juiste moment tempowisselingen, de dubbele bassdrum doet goed zijn intrede en de gitaren shredden er hevig op los. Nee, wat mij tegenstaat is dat ik het gevoel heb dat ik steeds naar een Iron Maiden-coverband zit te luisteren. Vooral zanger Nick Night doet erg zijn best om op het geluid van Dickinson te lijken. Na een nummer of vier begint dat dan ook vrij irritant te worden, waardoor ik steeds harder en ongecontroleerd op de muur begin in te rammen om maar niet die stem te horen. De bijgeleverde bio concentreert zich ook met name op het semi-succesvolle verleden van de band en zegt maar weinig om dit album nog een positieve vibe mee te geven. Ik vermoed dat het een reden had.
Wie wel over een markante stem beschikt is Heathen. Op het moment dat deze band met Victims Of Deception zijn definitieve doorbraak maakte sloeg helaas het noodlot toe en kwam bassist Randy Laire bij een auto-ongeluk om het leven. En ik had meteen het gevoel dat ze die klap eigenlijk nooit meer te boven zouden komen. Nieuw materiaal verscheen dan ook nog maar mondjesmaat, tot het begin van dit jaar. Hun onlangs uitgebrachte Evolution Of Chaos heeft vijf jaar geduurd om tot stand te komen en dat is te horen ook. Want dit zou in het thrashgenre zomaar eens een instant-classic kunnen worden. Al bij het mystieke intro voel je de spanning opgebouwd worden, die tot een explosie komt in “Dying Season” en daarna bij aan “A Hero’s Welcome” pas aan een kort rustpunt komt. De productie van al dit metalgeweld is loepzuiver, de drums en het harde gitaargeluid zijn mooi in balans gebracht met daarin een glansrol voor gitarist Lee Altus. Agressieve ritmes, mooie afwisseling tussen akoestische stukken en keiharde gitaarpartijen zoals in “Silent Nothingness” en zanger David White is in topvorm. Alle ingrediënten om een gipswandje even naar beneden te halen zijn binnen. Iemand suggesties voor muziek voor verven en laminaat leggen?
mij=Century Media EMI & Mascot / PIAS