Omdat ik de laatste twee cd’s van Dream Theater zowaar weer te pruimen vond, vond ik het tijd om ook maar weer eens een concert van deze progmetalgrootheden te gaan bezoeken. Ik had dus kaartjes geregeld voor het concert op 9 oktober in Ahoy, vorig jaar, maar moest op het laatste moment toch afhaken. Awarnach was er wel om foto’s te maken voor File Under. Als je heel goed op let, dan kun je zijn twee-meter-met-fototoestel zien in het openingsnummer van Chaos In Motion, de dvd waarmee Dream Theater het einde van hun precies een jaar en een dag durende wereldtournee afsluiten. Helaas is het geen groots opgezette registratie van één concert zoals Rush dat bijvoorbeeld vaak doet op hun dvd’s. Het maakt dat de vaart er me net te vaak uit gehaald wordt en je niet altijd super beeld en geluid voorgeschoteld krijgt. Het valt me op dat de band ook op het podium een stuk minder loopt te freaken dan ze een jaar of vijf geleden deden. Het gaat allemaal meer gedoseerd en dat vind ik eerlijk gezegd wel zo prettig. De songs an sich staan als een huis en zelfs James LaBrie, die normaal live nog wel eens wat nootjes net niet wil halen, is eigenlijk overal goed bij stem. Toch zou ik er voor gekozen hebben de muziek te bundelen op een dvd en de ‘ongein’ op de andere. Het had prima gepast bij de uitgebreide documentaire over het reilen en zeilen van een band on the road en waarin Mike Portnoy je alles laat zien dat er nodig is om een Dream Theater-gig mogelijk te maken.
mij=Roadrunner / CNR
Ja, maar de vorige drie live dvd’s uit dit decenium waren ook al complete concertregistraties. Kortom, mij stoorde het niet zo dat je verschillende concerten ziet. Ook die stukjes tussendoor zijn wel te pruimen, kort genoeg gelukkig. Alleen die reclames voor (Amerikaanse) concerten zijn mij iets teveel van het goede. Repentance met Mikael Åkerfeldt op zang is wel gaaf om te zien. En wat een kickass versie van Surrounded!
@woordenaar: mjah, ik geloof gewoon dat ik liever een heel concert zie dan die nummers los. Ik luister ook liever een hele cd dan een single 🙂
Hoe ze in Surrounded Sugar Mice ingevlochten hebben is inderdaad wel mooi. Dat had ik wel op mogen merken 😉
Ik vond hem zomaar onder de Kerstboom. Ja, die Amerikaanse reclames hadden wel achterwege gelaten gemogen. Wel gaaf om inderdaad m’n broer er op te zien!