Steeds vaker krijgen we alleen nog mp3’s ter recensie. Dat dat niet altijd handig is, bleek wel bij Earthling Society. Na beluistering vanaf mijn pc – 320 kbps en een heel behoorlijke speakerset – was ik dood- en doodmoe. Gelukkig worden er door Clearspot altijd cd’s geleverd en kon ik het beluisteren zoals het hoort – op mijn echte stereo-installatie. En jawel, toen was het wèl aan te horen. Conclusie: Earthling Society is volstrekt ongeschikt voor beluistering via mp3. Qua stijl is het dan ook een beetje folkprog, wat psychedelische blues, seventies jams, art rock en zo nog wat van die in de zeventiger jaren gewortelde klanken. Wat krijg je dan? Spacerock. Tenminste, wel zoals Earthling Society het doet. Want de productie op deze cd is zwaar overheersend: de synths knallen door alle andere instrumentatie heen en de zang heeft meer echo meegekregen dan een lege fabriekshal. Het geluid wordt wordt daardoor erg zwaar en de dynamiek verzuipt in de toetsenklanken. Da’s jammer, want er zitten wel degelijk stukken in die bijvoorbeeld voor de doorbijters prima te verteren zijn. Het veertien minuten durende “Child Of The Harvest” zou een fijn nummer kunnen zijn met meer dynamiek en een betere productie. Al zal ook de progger zich achter de oren krabben bij het ook bijna veertien minuten lange “Night Of The Scarecrow”. Het begint met klanken van een Hare Krishna-achtig gezang en lijkt vanaf dat intro één lange jam. Voor de gelegenheid is de zanger deze keer zelfs buiten de fabriekshal gezet. Echo én ver naar achteren gemixt, dus. De gitaar en synths daarentegen leven zich uit in repetitieve patronen die niet echt ergens naartoe gaan. En zo is Stations Of The Ghost zelfs op cd nog behoorlijk vermoeiend…
mij=4Zero / Clearspot
4 reacties