Electroquickies #8

Er is een 8-bit revival gaande in muziekland. Enkele weken terug verschenen praktisch tegelijk hommage-albums aan Daft Punk, Weezer en The Prodigy, allemaal in 8-bit stijl. Ze zijn allemaal alleen gratis te downloaden, hartstikke illegaal, afkomstig van totaal onbekende artiesten en over een paar jaar vast alleen nog maar via obscure torrents te vinden. Kortom, retrofuturisme lijkt wel een nieuwe muziektrend. Meneo stelt de kernvraag al: is het ‘chiptune or cheapshit?’.
Het Daft Punk-tribute Da Chip was hier verkrijgbaar, maar is helaas alweer offline. Je moet ‘m nu elders zoeken, op YouTube of MediaFire bijvoorbeeld. Da Chip is als geheel goed geslaagd; de covers bevatten geen originele samples of vocalen en zijn bij mijn weten (blijft gokwerk) puur old-school chipgeluidjes, her en der slim gefilterd. Ook is de selectie goed: de geselecteerde songs zijn netjes afgewerkt, klinken (meestal) goed nagespeeld en hebben zelfs iets van hun funk behouden. Het best komen “Aerodynamic”, “Voyager” en “Revolution 909” uit de verf.
Ook de Weezer-hommage is met veel liefde in elkaar gezet (check “I Do”!). De aankondiging vind je hier en de download hier. Gek genoeg zijn hier af en toe wel vocalen aanwezig, en de songs van Weezer lenen zich natuurlijk minder goed om te verchippen. Weezer is bij uitstek die onbezorgde gitaarband met leuke popliedjes die regelmatig heerlijk tegen het valse aanschurken. Met wat storende, kunstmatig klinkende distortion (“Holiday”) benader je dat toch net niet helemaal. Gelukkig is het speelse wel nog volop aanwezig. Echt leuk wordt het in “The World Has Turned And Left Me Here” en de klapper “Buddy Holly”, die in deze vorm zelfs de dansvloer opkunnen!
En dan is er nog een hele hoop The Prodigy. Allereerst – even los bezien van het 8-bit gebeuren – is er het Italiaanse remixalbum “Remixers Must Die”, waarvan alleen de remix van “Warriors Dance” door N2RMX even dansbaar is als het origineel van The Prodigy. De rest is technisch vast heel boeiend, maar domweg lang niet zo leuk, net zoals overigens Always Outsiders, Never Outdone, het vorige Prodigy-remixalbum.
Terug naar de 8-bit: op deze Russische site vind je de 8-bit coververzameling Emulator Punks, die een vervolg is op twee eerdere Pixel Bit Chipology Prodigy-hommages. Van die twee ouwe is alleen “Baby’s Got A Temper” door Capkonamco de moeite; op de nieuwe is de kwaliteit wat beter maar blijft het toch vooral een iets te serieuze gimmick. De muziek klinkt niet lullig genoeg en niet dansbaar genoeg, en één van beide is toch wel een eis. Als je de bewerkingen van “Omen” en “Poison” achter elkaar hoort heb je er gauw genoeg van en wil je toch liever het originele werk. Jammer.
En nu we toch bezig zijn met 8-bit spul weer gewoon even iets legaals: de Haagse muzikant Legowelt heeft een nieuw, elegant rustig album uitgebracht, Amiga Railroad Adventures, waarop hij zich beperkt tot een Amiga 1200, een Roland TR-808 en wat oude Korg-synths. Klinkt misschien nieuw voor niet-computerkenners, maar je moet weten, het 8-bit- alias chiptune-genre is nog helemaal niet zo oud. Dat begon ongeveer in de jaren tachtig met het MOD-formaat op de Amiga en de SID-chip in de Commodore 64. Hoe die SID-chip klinkt hoor je hier (uitleg), en deze muziekcollectie omvat ongeveer al het beste wat destijds ermee gemaakt is. Frankmusik samplet daar anno 2009 nog uit. Legowelt maakt alles juist zelf. Ik heb nog niet alles van het album gehoord, maar de tracks op de site lijken te duiden op een moderne prettige eigen wending aan al dat 8-bit gebeuren.

mij=Eigen beheer & Strange Maps