Emanuel And The Fear – The Janus Mirror

In het kader van ´hoe moeilijk kunnen wij het de luisteraar maken?´ vandaag een bijdrage van het uit New York afkomstige Emanuel And The Fear. De bijdrage heeft de titel The Janus Mirror meegekregen. Eerder mocht ik hier al de voorganger Listen bespreken, waarvan ik me nog herinner dat mijn schrijftempo even dood sloeg. Een product uit de EATF-fabriek heeft tijd nodig en dat is hier niet anders. Het is opnieuw een behoorlijke kluif, en dat bedoel ik niet negatief. Neem het titelnummer waar Liz Hanley aanvankelijk mag laten horen wat voor geweldige dromerige stem ze heeft, maar dat allemaal tot voorman Emanuel Ayvas het overneemt. De muziek zwelt aan tot bombastische proporties en het theatrale maakt zijn entree: een beetje als de progrock van Genesis toen Peter Gabriel nog aan het roer stond. In het tweede nummer “Samuel” is het juist weer meer psychedelisch als The Beatles ten tijde van Sgt. Peppers, maar ook dat slaat om naar meer moeilijkdoenerij, om in een denderende Muse-achtige climax te eindigen. Popmuziek in de ruimste zin des woords die van links naar rechts vliegt en allerlei ingrediënten uit de muziekhistorie leent, maar als je er moeite voor doet veel te bieden heeft.

mij=Haldern Pop / Rough Trade