Eminem – Relapse

Ik mag dan een enorme prognerd wezen, ik heb een boon voor pophits. Van die heerlijke bloedcommerciële nummers die zo lekker weghappen. Niet alle deuntjes voldoen eraan. Sterker nog een echte sterke pophit die een prognerd kan overtuigen, daar zijn er niet veel van, maar als ik er een hoor, dan kan ik ‘m ook uren achter elkaar horen. Eminem‘s Lose Yourself is er zo een. Eminem en Dr. Dre hebben daar wel meer van geschreven overigens. Daarom ben ik waarschijnlijk als hiphopscepticus toch gek op Eminem. En keek ik uit naar Eminems nieuwste werkje, Relapse, zijn eerste plaat in vijf jaar. Want Eminem moest zich even wat verslavingen ontdoen en daar doet hij verslag van op Relapse. Wat levert het op? In ieder geval een plaat die met 70 minuten veel en veel te lang is. Een ietwat kritische producer had vooral in het begin van de plaat veel geschrapt, want het duurt behoorlijk lang voor Relapse op gang komt. En diezelfde kritische producer had Eminem wellicht ook een goede schop onder zijn hol gegeven, want het begint wel een een beetje een trucje te worden, dat wat Eminem en Dr. Dre doen. Single “Crack a Bottle” overtuigt nog wel, potentiële single “Bagpipes from Bagdad” ook, maar de rest heb ik eigenlijk wel eens gehoord. En beter. Ik moet heel eerlijk zeggen, hier heb ik geen vijf jaar op zitten wachten. Wellicht wordt het tijd voor een kritischer producer dan Dr. Dre…

mij=Aftermath / Universal