Je kunt niet alles horen, natuurlijk. Dus de eerste twee platen die Olivier Alary maakte als Ensemble, zijn me ontgaan. Sterker, ook de platen die hij daarvoor maakte, ken ik niet. God weet dat ik Medulla van Björk wel heb gehoord, maar ik zou u er geen liedje van kunnen voorfluiten – Alary schreef mee aan tracks, en remixte ze later. Hoe dan ook, Excerpts heb ik wel gehoord, vele malen zelfs. Om er achter te komen welk label je op Alary’s muziek plakt (postrock? Modern chanson?), maar ook omdat de gelaagde liedjes, met veel strijkers en blazers, zo mooi zijn. Omdat Alary een fraaie bromstem heeft. Omdat vaste gastzangeres Darcy Conroy uit Montreal (waar Alary ook woont, hij werd geboren in Toulouse) zoet kan zuchten. Toen ik hoorde dat de komende single van Ensemble een track heeft die wordt gezongen door Dominique A, viel mijn franc. Zijn eerste plaat uit 1992 was het startschot voor de moderne Franse, niet enkel op eigen muzikale navel gerichte chanson. De beste platen van Dominique Ané, zoals hij volledig heet, hebben datzelfde orkestrale, maar toch lichtvoetige geluid. Ook in zijn platen is ruimte voor elektronica, voor Britrock, voor new wave, voor wat niet eigenlijk. Olivier Alary heeft zich door de tweetaligheid van Montreal laten inspireren, maar ook door het voorwerk van Ané. Nouvelle chanson canadienne zullen we ’t maar noemen dan. Over de singles van Excerpts gesproken, trouwens: check ook de UB40-cover die als extra track op single “Envies d’avalanches” staat. “Food for thought”, een protest-song tegen Thatcher, heeft nog altijd die sax, maar nu eerder magisch dan scheurend. Ook mooi.
mij=Fat Cat / Bertus
2 reacties