Op 7 april jl. overleed producer Andy Johns, bekend van zijn werk met onder andere Led Zeppelin, de Stones en Van Halen. Een van zijn laatste producties was Eric Johnsons Up Close. Op het moment van Johns’ overlijden lag de Europese versie Up Close – Another Look bij mij ter recensie. Inderdaad, een nieuwe versie van dat album. Johnson, bij rockers vooral bekend van de eerste G3-tour met Steve Vai en Joe Satriani (ooooh, diééé!), vond na de tour die volgde op Up Close dat het album de livefeel miste. Een aantal partijen werden opnieuw ingespeeld, wat overdubs uit de oorspronkelijke sessies werden juist weggehaald en de boel werd opnieuw gemixt. Ik heb de eerste versie niet in m’n cd-kast staan, dus ik kan alleen dit album beoordelen. Eric Johnson is zo’n bluesgitarist waar het liedje vóór de solo komt. De rockers kunnen ook met een gerust hart eens gaan luisteren naar dit album, want hoewel het niet snoeihard te noemen is hangt het wel dicht tegen de rock aan. Zozeer zelfs dat je volop invloeden terughoort van gitaristen als Steve Morse, Joe Satriani, Frank Marino en Ronnie Montrose. Leuk detail: op Major Impacts nam Steve Morse “TruthOla” op, een song in de stijl van onder andere Eric Johnson. In het door Steve Miller gezongen “Texas”, een cover van Electric Flag, is daarentegen Stevie Ray Vaughan niet heel ver weg. Dat broertje Jimmie Vaughan meespeelt daar daar ongetwijfeld aan bijgedragen hebben. Zoals gezegd is Eric Johnson niet iemand van de grote gebaren in zijn muziek. In die zin is hij ook vooral een musician’s musician: iemand die door zijn collega’s meer wordt gewaardeerd dan door het grote publiek. Doordat dit album grotendeels instrumentale stukken bevat zal Up Close – Another Look daar niets aan veranderen, vrees ik. De zang laat Johnson op dit album deels over aan anderen. Aan de eerder genoemde Steve Miller op “Texas”, aan Johnny Lang op het autobiografische “Austin” en aan Malford Milligan, die een flinke portie soul meegeeft aan “Brilliant Room”. Dat Johnson zelf ook een prima zanger is, is te horen in “Arithmetic”, “A Change Has Come To Me” en in het afsluitende “Your Book”, waarop dan ook nog eens Sonny Landreth komt opdraven. De grote commerciële doorbraak zal ook met Up Close – Another Look uitblijven, maar dat neemt niet weg dat het een instrumentaal hoogstaand en toch lekker ontspannen album is, dat zeer de moeite waard is voor de liefhebber van de moderne blues of een van de hiervoor genoemde gitaristen.
mij=Mascot/Provogue
4 reacties