Het zal ongetwijfeld geheel terecht zijn dat La Grande Belezza dit jaar de Oscar voor beste buitenlandse film in de wacht sleepte. Ik heb de film nog niet gezien dus ik kan het zelf niet beoordelen. Wel zag ik een andere genomineerde in deze categorie: The Broken Circle Breakdown was de Belgische inzending en is een prachtige en tegelijkertijd schrijnende film . De hoofdpersonen zijn twee geliefden die samen in een bluegrassband spelen en het noodlot zien toeslaan wanneer hun dochtertje heel ernstig ziek wordt. Björn Eriksson, die je kunt kennen van Zita Swoon, bewerkte country- en bluegrassklassiekers voor deze film. Dat smaakte kennelijk naar meer want met zijn partner Nathalie Delcroix (Laïs) borduurt hij als Eriksson Delcroix voort op het succes van The Broken Circle Breakdown. Vier covers en acht zelfgeschreven countrysongs telt het debuut For Ever. Countrysongs met een duister en melancholisch randje. Eriksson en Delcroix nemen beurtelings de solozang voor hun rekening en zingen samen de mooiste duetten in de stijl van June Carter/Johnny Cash en Lee Hazlewood/Nancy Sinatra. Hoogtepunten zijn het spannende “Home Is Where The Angels Roam”, het donkere “The Valley” en gek genoeg het geheel instrumentale en ruim acht minuten durende “Riding On A Snake With A Bottle Of Tequila In My Hand” wat geen moment verveelt. For Ever is een cd die spannend, melodieus en melancholisch is en daardoor zijn naam eer aandoet. Men zegt soms weleens dat country oubollig is maar niets is mijns insziens minder waar. De duetplaten van Gram Parsons en Emmylou Harris vervelen mij bijvoorbeeld 40 jaar na release nog steeds niet. Ik vermoed dat deze cd van Eriksson Delcroix ook een hele lange houdbaarheidsdatum heeft.
mij=Waste My
4 reacties