Wanneer ik “Love to love” aangekondigd hoor worden over de speakers in m’n auto, veer ik blij op. Jottem, UFO met Michael Schenker! Maar iets klopt er niet. Het is niet de versie van Strangers In The Night die ik had verwacht. Sterker nog, dit is een heel andere zanger. Geen Phil Mogg, geen Gary Barden, maar wie dan wel? Ik haal de iPod van de auto-aansluiting af en bekijk de bandnaam. Hè? Europe? Europe!? Jup, en allesbehalve slecht ook. Dat geldt trouwens ook voor de covers van Wish You Were Here (Pink Floyd), Since I’ve Been Lovin’ You (Led Zeppelin) en Suicide (Thin Lizzy). En misschien nog wel de grootste verrassing is de versie van “The Final Countdown”, de doorbraaksong die hen destijds niet de verlangde rockstatus, maar die van een popbandje opleverde. Jarenlang weigerden ze daarom deze song live te spelen, maar hier staat hij er plots weer bij. De versie die Europe hier te berde brengt is in niets de bombast van het origineel. De toetsenriedel die het zo’n herkenbaar nummer maakt, wordt hier bescheiden door één enkele viool (!) vertolkt. Gelukkig wordt een tranentrekker als “Carrie”achterwege gelaten en staan er juist wel de spannende songs op, zoals “Devil Sings The Blues” van het Secret Society-album. Almost Unplugged is de opname van een concert voor de Zweedse televisie, waarbij Europe werd ondersteund door een strijkkwartet. Unplugged mag dan al twintig jaar niet meer in zijn en Europe evenmin, op dit album is niets aan te merken. Subtiele ballads, lekkere rockers en puike covers maken dit een album dat laat zien dat Europe meer is dan dat popbandje van destijds. Veel meer.
mij=Soulfood / Suburban
mooi geschreven recensie. ik heb genoten.