Feed Me – Feed Me's Big Adventure

De Engelse drum’n’bass-held Spor is uitermate herkenbaar. Hij heeft nog nooit een album uitgebracht, wel talloze EP�s, maar op de een of andere manier heeft-ie een consequente bass en typerend ritme in zowat al z’n vele, goede producties zitten. Maar ja, op een gegeven moment krijg je natuurlijk als producer echt totaal de schijt aan je eigen format en heb je zin in iets anders. Hoe voorkom je dan dat je fans gaan zeuren wanneer je voor het eerst iets uitbrengt – weer een acht-track EP dit keer – met alleen maar ‘normale’ dance- en dubstepnummers? Nou, je kunt twee dingen doen. De fans straal negeren en niet nodeloos true proberen te zijn, zoals het Nederlandse Black Sun Empire onlangs deed op hun album Lights & Wires. Daar stond voor het eerst zomaar een hele bak dubstep op, maar het werd er niet minder goed door ontvangen. Of, het klassieke alternatief: kies een alias. In dit geval noemt Spor zich dus Feed Me. Gek genoeg vinden veel van zijn oude fans dat nieuwe werk echter helemaal niet zo verkeerd. Dat komt vooral door gave dubstep-uitstapjes als “Muscle Rollers” en het Skrillex-achtige “Cloudburn”. In “Green Bottle” hoor ik ook wel een hit. Daar staan een paar mindere tracks tegenover: “Grand Theft Ecstacy” is net zo’n mislukte Digitalism-ripoff als het Nederlandse Baskerville ze maakt, en “Talk To Me” is duidelijk een langdradig experimentje met zang. Nog niet pop genoeg, vind ik. Iets als DJ Fresh (u kende wellicht de dubstep-remix van Flux Pavilion al) werkt dan beter. Maar hey, zo�n flinke lekker commerciële stijloverstap maak je ook niet in ��n dag.

mij=Mau5trap