Neil en Tim Finn kwam ik voor het eerst tegen bij Split Enz. Een stel merkwaardig uitgedoste Nieuwzeelanders die leuke springerige pop met mooie samenzang maakten. Later kwam ik Neil tegen bij Crowded House en Tim met z’n solohit “Fraction Too Much Friction”. Nog steeds was de specialiteit het maken van vrolijke liedjes en had ik die meteen muurvast in m’n hoofd zitten. Eigenlijk kan dat niet voor zo’n rocker als ik, van die brave liedjes, maar ik vond ze zo leuk dat ik besloot me daar niets van aan te trekken. De broertjes deden van alles en nog wat, al dan niet samen in Crowded House. Niettemin bleef eigenlijk alleen het werk in Crowded House echt hangen. Andere solo- en duoprojecten waren meestal aardig, maar niet veel meer dan dat. En dat terwijl de lijsten van bijdragende musici alleen maar indrukwekkender en langer werden. Helaas, Everyone Is Here blijkt vlekkeloos binnen de traditie te passen. Het is allemaal wel knap gemaakt hoor, daar niet van. De heren zijn natuurlijk prima musici en weten best hoe ze een liedje moeten schrijven. Maar vroeger zat ik regelmatig vol bewondering te luisteren hoe knap ze een liedje in elkaar gedraaid hadden, nu loop ik me steeds af te vragen van welk nummer ik dat stukje nou weer ken…. Op de een of andere manier krijg je niet het idee dat ze nog enorm veel plezier hebben gehad in het opnemen van deze cd. En dan krijg je zoiets als dit. Zielloos vakwerk, dat is het.
File: Finn Brothers – Everyone is here
File Under: Hup naar de uitverkoopbakken!
Nu ik in de gelederen van file under ga terugkeren moet ik natuurlijk ook ff kijken wat m’n collega’s ervan bakken enneh: ik ben het geheel en al met u eens!
Zo jammer dit plaatje. Ze kunnen veel beter!