Het zat er natuurlijk dik in. Het prachtige folkpopalbum The Lion’s Roar uit 2012 zorgde voor een bescheiden doorbraak van de Zweedse zusjes Johanna en Klara Söderberg, beter bekend als First Aid Kit. Hun derde album Stay Gold kon daarom verschijnen op het grote label Columbia. Johanna en Klara zijn met hun 23 en 21 jaar nog steeds jong, maar ze hebben in de afgelopen twee jaar iets van hun jeugdige onschuld verloren en ze zien er ook wat gelikter uit. Hetzelfde geldt voor Stay Gold. De productie, wederom in handen van Mike Mogis, klinkt gladder, de arrangementen zijn voller en de songs neigen meer naar pop dan naar folk.In eerste instantie leek me dat dat de doodsteek zou zijn voor hun mooie en eigenzinnige liedjes . Maar hoe vaker ik luister, hoe meer blijkt dat dat reuze meevalt . De messcherpe samenzang en de goede liedjes zijn namelijk gebleven. Dat dit album zeer waarschijnlijk met airplay in Amerika in het achterhoofd gemaakt is, hindert dus ook niet. Het levert aanstekelijke en meezingbare songs op zoals de prima single “My Silver Lining”, “Master Pretender” en titeltrack “Stay Gold”, waarvan het refrein zo van landgenoten Abba had kunnen zijn. Echt kippenvel krijg ik van schitterende weemoedige songs als “Cedar Lane”, “The Bell” en “Fleeting One”. Alle liedjes op dit album zijn onweerstaanbaar door het handelsmerk van First Aid Kit, hun bloedmooie samenzang die raakt en, in goede zin, door merg en been gaat. Radiovriendelijk is dit album zeker, maar niet luchtig. Geen zonnige niets-aan-de-hand-teksten zoals veel van hun leeftijdsgenoten, maar donkere teksten over verloren liefdes, onbereikbare dromen en foute types op plekken waar je eigenlijk liever niet wil komen. Met Stay Gold heeft First Aid Kit een kleine stap in de richting van de commercie gedaan zonder daarbij hun eigen, eigenzinnige identiteit te verliezen.
mij=Columbia
4 reacties